Επιστροφή στο ελληνικό πρωινό

Καρύδι και κανελογαρύφαλλο

Στην Ελλάδα, η συνήθεια του πρωινού γεύματος έχει εξοστρακιστεί σε μεγάλο βαθμό από τις νέες συνήθειες, καθώς οι Έλληνες -αλλά και άλλοι κάτοικοι της Μεσογείου- προτιμούν να δειπνούν αργά με αποτέλεσμα να ξυπνούν σχεδόν χορτασμένοι.

Το πρωινό των παλιότερων εποχών προσδιοριζόταν κυρίως από τις συνήθειες του κάθε τόπου, ανάλογα με τα υλικά και τις τροφές που αφθονούσαν σε κάθε περιοχή. Ψωμί βουτηγμένο στο κρασί, τραχανάς με λίγο λάδι και τριμμένη φέτα, ένα φλιτζάνι μαλοτήρα, καφές με λίγη ζάχαρη για τους προνομιούχους. Όχι μονάχα εκείνων, που έχουν πρόσβαση στην τροφή, αλλά κι εκείνων   που δωρίζουν χρόνο και χώρο στην τροφή, δίνουν προσοχή στο ξεκίνημα της ημέρας τους. 

"O τραχανάς, ένα πιάτο της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας, χαρακτηρίζεται από τις ιδιαίτερα χαμηλές θερμίδες και τα λίγα λιπαρά που περιέχει. Μάλιστα η προσθήκη κολοκύθας, ντομάτας ή άλλων λαχανικών δημιουργούν ένα πιάτο, που είναι ιδανική λύση για ένα γρήγορο, εύπεπτο βραδινό γεύμα, ειδικά για άτομα που προσέχουν το βάρος τους. Η θρεπτική αξία του είναι αντίστοιχη με αυτή του κρέατος. Τρεις μικρές κούπες τραχανά ισοδυναμούν με ένα πλήρες γεύμα και δίνουν στον ανθρώπινο οργανισμό όλα εκείνα τα συστατικά που χρειάζεται για να λειτουργήσει σωστά.

Έτσι λοιπόν, ένας ακόμη θησαυρός βρίσκεται στην ελληνική κουζίνα, που αν τον αξιοποιήσουμε σωστά και τον τοποθετήσουμε ανάμεσα στα προϊόντα του γάλακτος ή και των ζυμαρικών, θα αποφέρει τα διατροφικά οφέλη που χρειαζόμαστε", αναφέρει η Κατερίνα Νικολακούλη σε σχετική της δημοσίευση  για το αρχαίο αυτό γεύμα. Μην ξεχάσουμε τον χυλό και τα εκατομμύρια παράγωγά του, τις ζύμες, τις πίτες, τυροπιτάρια με φέτα και δυόσμο, παξιμάδια νοτισμένα με ξύδι, ελιές και κρεμμύδι, λίγο τσίπουρο πριν από οτιδήποτε, για το ξύπνημα.

Σύννεφα με σιρόπι και άρωμα λεμόνι

Αντιλαμβάνεται κανείς, πως τα παλιότερα χρόνια που υπήρξαν ανάλογες εποχές με οικονομική δυσχέρεια, οι κάτοικοι κάθε τόπου περιορίζονταν αυτομάτως στα ντόπια προϊόντα και έχοντας πλήρη σεβασμό στην εποχικότητα των πρώτων υλών, οδηγούνταν σε ένα σύστημα διαχείρισης της τροφής, που πέρα από την λιτή προσέγγιση, δημιουργεί πεδία εφευρέσεων για την συντήρησή της, προχωρά σε τεχνικές επιβίωσης που λειτουργούν προς όφελός του. Το ελληνικό πρωινό αρθρώνεται πλούσιο και πολυμορφικό από τόπο σε τόπο κι αν περιηγηθεί κανείς στο ελληνικό γαστρονομικό παρελθόν θα ανακαλύψει τα τυριά των νησιών, τα ξερικά φρούτα στα ορεινά, τις ποιότητες από χώμα σε χώμα. 

Χιονίζει ζάχαρη στα νησιά

Αν αυτός ο ποικιλόμορφος χάρτης δεν έχει τεράστια αξία, τότε μπορούμε να μην αναρωτηθούμε για ποιο  λόγο ένα ξενοδοχείο στην Κρήτη προσφέρει μπέικον με αυγά και κρουασάν. Τα αμέτρητα τυριά του νησιού αυτού, το ανθότυρο με το μέλι, τα ημίγλυκα καλτσούνια, τα άφθονα χορταρικά κι οι μυρωδιές από μέρος σε μέρος είναι αυτονόητες παρουσίες στο μεγάλο τραπέζι του μπουφέ. 

Φυσάει κανέλλα ο βοριάς

 Πάνω σε αυτό έρχεται να απαντήσει το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, με το "Ελληνικό πρωινό", όπου καλεί όλα τα ξενοδοχεία της χώρας να προστεθούν σε αυτήν την χαρτογράφηση των γεύσεων, να υιοθετήσουν την πρακτική της εντοπιότητας των υλικών τους, να δημιουργηθούν επικερδείς συνεργασίες μεταξύ των ξενοδοχείων και των τοπικών παραγωγών, να συνδεθεί το προϊόν με την ιστορία του τόπου, να πληροφορηθεί ο επισκέπτης για την θρεπτική του αξία, "που είναι ευθέως ανάλογη με το χρόνο συγκομιδής", όπως αναφέρει  ο Σωκ. Τσιχλιάς στον "Γαστρονόμο" της Καθημερινής, δίνοντας ένα εύστοχο παράδειγμα για τα πορτοκάλια που πέφτουν αμάζευτα στα χωράφια της Λακωνίας: 

"Φαντάζομαι ότι στο μέλλον από τον Οκτώβριο έως και τον Ιούνιο τουλάχιστον τα πορτοκάλια θα πρωταγωνιστούν στα πρωινά των ξενοδοχείων μας. Φρεσκοκομμένα, άρα με όλες τους τις βιταμίνες, με ζωντανά τα πράσινα φύλλα, θα στολίζουν τις αίθουσες εστίασης και τις μπάρες των καφέ, μέσα σε γυάλες ή στοιβαγμένα σε φρουτιέρες. Οι χυμοί θα παράγονται επιτόπου, ενώ φρεσκοφτιαγμένες μαρμελάδες, τάρτες, και κέικ, και φρουτοσαλάτες, με βάση τα πορτοκάλια, θα ηγεμονεύουν στο μενού των πρωινών.".

Αυτήν την στιγμή που τα πορτοκάλια μένουν στα αζήτητα, καθώς η τιμή που προσφέρουν οι έμποροι είναι απαγορευτική για την συγκομιδή των πορτοκαλιών, ενώ τα ξενοδοχεία τα αγοράζουν από 90 λεπτά έως και 1 ευρώ και είκοσι λεπτά το κιλό, θα μπορούσε να γίνει μια άμεση συνεργασία μεταξύ των ξενοδόχων και των τοπικών παραγωγών. "Με μια τιμή 30 - 50 λεπτά το κιλό, κατευθείαν από το χωράφι στο ξενοδοχείο, χωρίς μεσάζοντες, θα είχαμε πετύχει μ' έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια: παραγωγούς που θα ζούσαν από την παραγωγή τους, ξενοδόχους που θα είχαν κάνει πιο ελκυστικό το προϊόν τους και ευτυχείς τουρίστες, που, ίσως μάλιστα, γυρίζοντας στην πατρίδα τους, θα αναζητούσαν την αξέχαστη γεύση των ελληνικών εσπεριδοειδών, μεταποιημένων ή μη.

Λίγη μέθοδος και πείσμα χρειάζονται. Τα θαύματα είναι πάντα χειροποίητα", προσθέτει στον επίλογο.

Λίγο ξύσμα πορτοκαλιού στο πουθενά

Εδώ, ένα εκτενές άρθρο από την Νταϊάνα Κόχυλα στα Νέα, σχετικό με το θέμα, όπου αναφέρεται και στις υπάρχουσες πρωτοβουλίες, καθώς αρκετά πανδοχεία είχαν ήδη προχώρησει σε ανάλογες επιλογές, μεταλαμπαδεύοντας σε μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες το παράδειγμά τους. 

"Παράλληλα, θα εκδοθεί ένας κατάλογος, που θα περιγράφει ανά περιοχή τα χαρακτηριστικά της κουζίνας, με τοπικές προσαρμογές. Τέλος το ΞΕΕ, σε συνεργασία με τη μελετητική εταιρεία Agropole, εκπονεί πρόγραμμα για το ελληνικό πρωινό, στέλνοντας σε όλα τα ξενοδοχεία σχετικό ερωτηματολόγιο, το οποίο, μεταξύ άλλων, επιχειρεί να καταγράψει τις εμπειρίες και τα οφέλη από όσα ξενοδοχεία, με δική τους πρωτοβουλία, προσφέρουν ήδη ελληνικό πρωινό. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι τελικά το ελληνικό πρωινό με εξαιρετικά τοπικά προϊόντα, με γαστρονομική τέχνη και αισθητική παρουσίαση, είναι μια σημαντική επένδυση, αφού το επιπλέον μικρό κόστος αναβαθμίζει σε μεγάλο βαθμό την αξία, το κύρος και τα έσοδα του ξενοδοχείου.", από το Βήμα.

Κι εδώ οι ιδέες και τα μενού που προέκυψαν από το Kerasma, μια πρωτοβουλία του ΟΠΕ.

Περιμένω να φουρνιστεί η καλημέρα μου