Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Αθήνα

Athens under construction
..............Χαρίστε μια ιδέα στην Αθήνα...................

Με άξονα το Athens under construction - Χαρίστε μια ιδέα στην Αθήνα, το ΠαραΠέρα διαμορφώνει μια συλλογή ιδεών για την πόλη που κατοικούμε..
Τα σχέδια σας, η συμβολή σας, η συμμετοχή σας θα πλουτίσει τον χάρτη της φαντασίας της Αθήνας, που έχει ανάγκη από τον οβολόν σας.
Η Αθήνα είναι το σύνολο των ονείρων μας και θέλουμε εδώ να συγκεντρώσουμε τις ψηφίδες των ταρατσών, τις κατόψεις των πιθανοτήτων της πόλης. Οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, οι πλατείες, τα σταυροδρόμια, τα ορόσημά της να δεχτούν τις ιδέες μας, τις αλλαγές, τις παρεμβάσεις, τις ουτοπίες μας.
Υπάρχει η Αθήνα που ξέρουμε κι υπάρχει κι η Αθήνα που ονειρευόμαστε,
η συλλογή Athens under construction θα είναι η γέφυρα ανάμεσα σε αυτές τις δύο.
Αν είσαι φοιτητής, αρχιτέκτονας ή ένας πολίτης που αγωνιά και δεν του αρκεί η σημερινή εικόνα της Αθήνας,  
στείλε μια πρόταση – οβολό, χάρισε μια ιδέα στην Αθήνα.Εμείς θα φροντίσουμε να παρουσιαστούν και να ακτινοβολήσουν  σαν παρακαταθήκη για το αύριο αυτής της πόλης.


 Οι συμμετοχές σας στο  athensunderconstruction@gmail.com

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Το βιβλίο στην κρίση μας


Με αφορμή την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις στο ελληνικό βιβλίο, απαντούν στο Βήμα, 23-01-11, αρκετοί συγγραφείς. Συγκρατήσαμε μερικά από τα λόγια τους, ειδικά αυτά που έχουν να κάνουν με το βιβλίο του αύριο και κατά πόσο θα μπορούσαν οι σημερινές συνθήκες να επηρρεάσουν τη θεματολογία της μελλοντικής λογοτεχνίας.
"(Η κοινωνία)Θα έβλεπε (στον καθρέφτη) μια διαρκή εξαπάτηση, στην απτή αλλά και την εσωτερικευμένη εκδοχή της -αυτήν μιας ανέμελης και γκλαμουράτης παραμυθίας, τραγικός επίλογος της οποίας είναι η προπαγανδιστική εξίσωση των ευθυνών θυτών και θυμάτων. Η εξελισσόμενη αφύπνιση των πολλών τους πείθει πλέον να απωθούν κάθε λογής μπάρες σε ένα ανυπότακτο και ελπιδοφόρο ξέσπασμα". Νίκος Κουνενής.
"Η κοινωνία έχει πολλά διαφορετικά πρόσωπα και καθρέφτες: παραμορφωτικούς, θολούς, σπασμένους και κάποιους καθαρούς. Είναι θέμα επιλογής σε τι είδους καθρέφτη κοιτάζεται ο καθένας μας. Αν αντέχει να δει την ελιά στη μύτη, τις ρυτίδες, το ηττημένο βλέμμα ή αν θέλει να φαντάζεται ένα τέλειο είδωλο". Ευγενία Φακίνου.
"Καλλιεργούσαμε αμέριμνοι τις αυταπάτες μας. Επειδή είχαμε ένα σφυρί, νομίζαμε πως όλα τα προβλήματα ήταν καρφιά". Γιώργος Σκαμπαρδώνης.
"Ναι, σήμερα κατ' εξοχήν μπορούμε να γράψουμε, προπαντός για έρωτες, για τις "ασήμαντες", τις προσωπικές ιστορίες μας, για μικρά καθημερινά περιστατικά, να αποκαταστήσουμε τη σιωπή τους. Γιατί στη φαινομενική φτώχεια του καθημερινού εγκρύπτεται όλο ο πλούτος και το βάθος των πραγμάτων". Ανδρέας Μητσου.



Λέσχες Ανάγνωσης

Αν υπάρχει μια μοναχική και απομονωμένη δραστηριότητα, αυτή είναι το να διαβάζει κανείς. Το να μπαίνει κάποιος στον ρόλο του αναγνώστη, προϋποθέτει μια επίγνωση της μοναξιάς, που είναι αναγκαία για να βυθιστείς στον κόσμο του βιβλίου.
Παλιότερα οι αναγνώσεις βιβλίου ήταν, συχνά, ένα δημόσιο και κοινό γεγονός, μιας και συνηθιζόταν να διαβάζουν οι παρέες τα βιβλία τους συντροφικά. Σήμερα, οι Λέσχες Ανάγνωσης, μια σχετικά πρόσφατη δράση του ΕΚΕΒΙ, για την διάδοση της ανάγνωσης και την αγάπη για το βιβλίο, είναι κάτι παρεμφερές ως προς το μοίρασμα και την συντροφικότητα των παλιών αναγνωστών, αφού η κάθε μια από αυτές, σε κάθε πόλη της Ελλάδας, θέτει σε κοινό τραπέζι τα βιβλία που πρόκειται να διαβάσουν τα μέλη της και κατόπιν να συζητήσουν γι' αυτά μεταξύ τους. Διατηρείται, επομένως, η αναγκαία μοναχικότητα, προστίθεται και επιστρέφει η κοινή απόλαυση για το διάβασμα.
Οι Λέσχες Ανάγνωσης του ΕΚΕΒΙ, είναι μόνο μερικές από αυτές που υπάρχουν στην Ελλάδα, κι εδώ μπορούμε να δούμε όλες όσες βρίσκονται στην Αττική, για εμάς τους Αθηναίους.
Λέσχες Ανάγνωσης έχουν και αρκετοί εκδοτικοί οίκοι ή βιβλιοπωλεία, με το Μεταίχμιο να είναι ένα απ’ τα πιο δραστήρια στέκια της Ιπποκράτους, που φιλοξενεί διάφορες λέσχες ανάγνωσης, ανάμεσα τους τη Λέσχη Αστυνομικής Λογοτεχνίας, Λέσχη Ανάγνωσης Ποίησης και μία αφιερωμένη στις Γυναίκες Πεζογράφους του 20ού αιώνα.
Λέσχη Ανάγνωσης μπορεί να ιδρύσει ο καθένας από εμάς, μάλιστα από το ΕΚΕΒΙ ενισχύεται η ιδιωτική πρωτοβουλία και αναφέρει πως απαιτούνται ελάχιστα μέσα για να πραγματοποιηθεί αυτό, όπως "να βρεθεί η κατάλληλη παρέα που θα είναι πρόθυμη γι'αυτήν την δραστηριότητα. Καλό είναι να γίνουν εξαρχής αποδεκτοί κάποιοι κανόνες, όπως η ακριβής προσέλευση και η αποφυγή θεμάτων (π.χ. οικογενειακά θέματα των μελών) εκτός του υπό συζήτηση βιβλίου κατά τη διάρκεια της συνάντησης". Το σημαντικό είναι πως από αυτές τις λέσχες ανάγνωσης έχουν προκύψει και εκπλήξεις, όπως συνέβη με την Γομολάστιχα από τον Πειραιά, που ξεκίνησε ως λέσχη ανάγνωσης αστυνομικού μυθιστορήματος και μετεξελίχθηκε σε λέσχη δημιουργικής γραφής με τα μέλη να ετοιμάζουν την πρώτη τους συλλογή διηγημάτων. 
Αρκετά καφέ του κέντρου της Αθήνας, στο Pure Bliss στη Ρόμβης, στο Έναστρον στη Σόλωνος αλλά και στο Dasein στα Εξάρχεια είναι κάποια από τα στέκια που προτιμούν οι λέσχες για τις συναντήσεις τους, ενώ στο ίντερνετ θα βρεις την flatland, μια online λέσχη ανάγνωσης, με προτίμηση στα μαθηματικά μυθιστορήματα ή το forum για τα μέλη της λέσχης ανάγνωσης των εκδόσεων Ψυχογιός
Αν κάνουμε αναζήτηση και στα μπλογκς θα δούμε κι άλλες εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως ο Κήπος των Μυστικών   που κάνει τις συναντήσεις του στο καφέ Έναστρον.


Σημαντικές είναι οι λέσχες των Βιβλιοπωλείων «ΚΟΡΑΗΣ» και «ΜΙΚΡΟΣ ΚΟΡΑΗΣ»,
η Λέσχη Ανάγνωσης Μαγειρικής,
η Λέσχη Ανάγνωσης Κρητικής Λογοτεχνίας,
η Λέσχη Ανάγνωσης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι,
η Λέσχη Ανάγνωσης Οικολογικού Βιβλίου.

Πηγές: EKEBI και Athens Voice (τεύχος 330).


Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Μεταξουργείο Κεραμεικός

Από τη Γερμανία ως την Κίνα με ορθοπεταλιέςΗ γεωγραφία της μετανάστευσης  Ξαναζωντανεύουμε το καφενείο στου Λουμπαρδιάρη “Έχετε χάσει το ποδήλατό σας; Εάν είναι ένα από αυτά ελάτε να το παραλάβετεΑθήνα 1956Πρωτευουσιάνικες ΠεριπέτειεςΗ Αθήνα μέσα στο χρόνο Η Πατησίων αποκτά τραμ, πεζόδρομο και νέα ταυτότητα Συvαισθηματική Τοπογραφία της Αθήvας Πράσινο αντί τσιμέντου στην Ακαδημία Πλάτωνος  Νέα Πανεπιστημίου, νέα Αθήνα.

                                                             πατήστε εδω  :   http://metaxourgeio.wordpress.com/

 

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Ελάτε να φανταστούμε ένα ΝΕΟ ΧΑΡΤΗ Της αΘΗΝΑς


 ---------------------
θετική ενέργεια
,ποδήλατο,
χορεύτρια,
κτίριο που λάμπει μέσα στην πόλη,
το φως της πόλης,
τα φυτα της πόλης
 τα χαμόγελα της πόλης ,
οι εφευρέσεις της πόλης
,καινοτομίες ,νόστιμο φαγητό  ,Πανηγύρι ,γιορτή.
Ενα χάρτη βρέφος
που κάνει τα πρώτα  του βήματα.
Πόλη που θα σε ανακαλύψουμε από την ουσία του καλοσυνάτου σου χαμόγελου,
από τον ήχο της εξυπνάδας σου από την εμπιστοσύνη στη φαντασία σου,
από το  γούστο σου, την αγαθή σου  όσφρηση,
Οι γραμμές έχουν αρχίσει να χαράζονται στο χαρτί της πόλης ,
ο χάρτης ορθώνεται από εκεί που δεν θα το περιμένουμε.

Κυριακή στα πανιά μας


Η Αθήνα ζυμώνεται με τ' απαραίτητα, μ' εκείνους που δουλεύουν ώστε να υπάρξουν οι προϋποθέσεις, η Αθήνα υπάρχει στις κατσαρόλες που ζεσταίνονται κι εκπνέουν στους υδρατμούς τους τις καταγωγές των μαγείρων.
Η Αθήνα ησυχάζει κι επωφελείται έξω κι από το σπίτι που τίποτε δεν μαγειρεύεται κι οι οσμές ανήκουν μονάχα στον δρόμο της πόλης. Θέλει κι η γειτονιά το χρώμα της και να μη φωνάζουν πολύ οι κουρτίνες του καθενός μας.
Η μαγιά της συλλογικής διάθεσης έχει ήδη συμπεριληφθεί σ' ένα σωρό δραστηριότητες και μπορείς να βρεθείς μ' ένα ταψί πατάτες λεμονάτες και λίγο κρασί στο Λουμπαρδιάρη, την Κυριακή στις 23 Ιανουαρίου, στις 12 το μεσημέρι. Ή μπορείς να κουβαλήσεις στην πλάτη σου φίλους που φέρνουν τα δικά τους καλούδια, να μιλήσεις με τον κόσμο, να σου πεί ιστορίες για το Φιλόπαππο, το παλιό νταμάρι, την έλλειψη υδροδότησης, την εγκατάλειψή του.
Αυτήν την Κυριακή, θα μαζευτούν πολλοί φίλοι του λόφου, θα είναι εκεί και οι Lunch Street Party, γείτονες από το Θησείο και τα Πετράλωνα, παιδιά από το Πάντειο, περαστικοί από τον Ν. Κόσμο και την Καλλιθέα, Κουκακιώτες και όλοι οι ακόλουθοι της Συντονιστικής Επιτροπής του Φιλοπάππου.
Τα ζητήματα είναι πολλά κι αφορούν και τα 700 στρέμματα του λόφου, αυτήν την Κυριακή όμως, θα μιλήσουμε για το καφενείο του Λουμπαρδιάρη, για τον  Πικιώνη και το έργο του, θα καθαρίσουμε και θα διορθώσουμε ό,τι μπορούμε, θα φέρουμε τα φαγητά μας, γάντια, σακκούλες, σαπούνια πράσινα ή το μουσικό μας όργανο και θα συναθροιστούμε στο αποτέλεσμα.
Έχουμε ανάγκη να βρεθούμε σε πολλά μονοπάτια και διαδρομές και να βρούμε την μεθεπόμενη Κυριακή το γρασίδι ευπρόσδεκτο και περιποιημένο, χρειαζόμαστε ένα λιτό και τίμιο καφενείο και τρεχούμενο νερό, χρειαζόμαστε τόπους απόδρασης που να βρίσκονται δίπλα μας και τόσο κοντά στο μετρό. Έχουμε ανάγκη να σκεφτούμε περπατώντας σ' ένα περιβάλλον που θα επιτρέπει στην ευφορία μας να εκδηλωθεί.

Σημειώστε την έκθεση του Μουσείου Μπενάκη για το έργο του Πικιώνη, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει από τον Δεκέμβριο και θα συνεχιστεί ως τα μέσα Μαρτίου, η επίσκεψη είναι επίκαιρη, περισσότερο από ποτέ.

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Την Αθήνα την εφευρίσκουμε

Χρειάζεται να την περπατήσουμε και να δούμε τα φωτεινά πρόσωπα που βγαίνουν από το κομμωτήριο, όπως κι εκείνα τα θολά που ξεπορτίζουν από ταβέρνα της Προπυλαίων, θέλουμε να είμαστε παρόντες στο γλέντι που κρύβουν οι ατμόσφαιρες.
Χρειάζεται να την υπομείνουμε, την Αθήνα που φλυαρεί με φωνές οξείες και σφυρηχτά μερακλώματα, την Αθήνα που παραπατάει μεθυσμένη σαν εσένα κι εμένα κι αγνοεί το στριμωξίδι στον διάδρομο του μπαρ. Ξημερώνει με μια παράξενη τυρόπιτα κι ένα παγκάκι στο κατόπι να ξεκουραστούμε.
Χρειάζεται να την χρησιμοποιήσουμε την απάνω Αθήνα, την πόλη των ταρατσών με τα πολλά της καθρεφτάκια, να συναντήσουμε ιδέες υλοποίησης, να δούμε με τα μάτια μας την εφαρμογή του πειράματος, να μετατρέψουμε την βοή σε  τραγούδι παλιό όσο κι ο καθένας.
Χρειάζεται και να εξηγήσουμε, πως τόση αγάπη για μια πόλη, που την βλέπουμε και μπορούμε να την έχουμε, είναι μάλλον μελοδραματική από μια σκοπιά. Είναι σχεδόν ουτοπική κι ονειρική και χιλιοειπωμένη η λύση της αγάπης, όμως δεν μένει και κάτι άλλο να κάνουμε. Αν δεν είναι η πόλη σαν την πόρτα του σπιτιού, καθαρή και ευανάγνωστη, σαφής και προσβάσιμη, αν δεν είναι η πόλη το δωμάτιο που μεγαλώνουμε, αν δεν γεράσουμε από εκείνα τα μεσημέρια της Λιοσίων, δεν υπάρχει τόπος χωρίς εμάς.

δύο άλλες οπτικές γωνίες

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Προς αναζήτηση ψυχής - για ένα διαφορετικό εστιατόριο στο Παραπέρα

Ποια είναι τα υλικά, η καταγωγή των πρώτων υλών, οι ιδέες, οι συνταγές, η σύνθεση, η αγάπη εκείνων που μαγειρεύουν προς εκείνους που εστιάζονται, η έκπληξη που προξενείται σε κάποιον όταν φτάνει το ζεστό πιάτο στο τραπέζι του, το χαμόγελο εκείνου που σερβίρει, τι σημαίνει αθηναϊκό φαγητό, τι σημαίνει η σχέση των συνταγών με τους πολιτισμούς της Αθήνας, τα μικρά μπακάλικα στους παράδρομους της Αχαρνών.

Είναι θεμελιώδες να μετατρέπουμε την ανάγκη σε ευκαιρία

Μικρά αποσπάσματα από την συνέντευξη του Ρέντσο Πιάνο, Καθημερινή, 12 Δεκεμβρίου 2010
[..]γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι πόλεις μοιάζουν με τους κατοίκους τους και οι κάτοικοι με τις πόλεις τους. «Οι Γενοβέζοι, για παράδειγμα, είναι πολύ εσωστρεφείς, σιωπηλοί. Και η πόλη είναι εσωστρεφής, σχεδόν μυστηριακή. Υπάρχει μια συμμετρία ανάμεσα στα κτίρια και στους ανθρώπους. Ο ένας δημιουργεί τον άλλον. Δεν ξέρεις ποιος έρχεται πρώτος: οι άνθρωποι ή τα κτίρια! Ο αρχιτέκτονας πρέπει να μπορεί να ακούει τους ανθρώπους. Αυτό είναι θεμελιώδες. Μπορεί να μου πείτε ότι και ο λογοτέχνης είναι το ίδιο. Ο αρχιτέκτονας όμως πρέπει να μπορεί να συλλέγει τις καλές φωνές. Ξέρετε καμιά φορά μιλούν 20 άνθρωποι μπροστά σου και μόνον ένας έχει ενδιαφέρον. Αυτός με την πιο χαμηλή φωνή.


Το ωραίο από μόνο του μπορεί να είναι κάτι εξωπραγματικό, διακοσμητικό, αλλά μόλις το συνδυάσεις με το καλό γίνεται πραγματικό και ισχυρό. Ως αρχιτέκτονας, αυτό πρέπει να έχεις στο μυαλό σου: δουλεύοντας σε μια πόλη, να την κάνεις καλύτερη με την έννοια του καλού καγαθού.


Ο μόνος τρόπος να υπάρξουμε, είναι να είμαστε σύγχρονοι. Ανήκουμε στην εποχή μας. Είναι προνόμιο και πρόβλημα την ίδια στιγμή.


Υπάρχει ακόμη κάτι: η σιωπή. Ο,τι έχω ως περιουσία είναι ότι η σιωπή είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής. Δεν χρειάζεται πάντα να μιλάς, να βιάζεσαι. Μπορείς και να σιωπάς και να περιμένεις.

Σχετικά με εμάς - About us




Κοντά στη στάση του Ηλεκτρικού Βικτώρια, 7 λεπτά με τα πόδια από το σταθμό Λαρίσης και 10 λεπτά με τα πόδια από την Ομόνοια, θα δημιουργηθεί ένας πολυχώρος – αγορά, που θα δίνει τη δυνατότητα σε νέους σχεδιαστές / δημιουργούς / ανεξάρτητες ομάδες καινοτόμων χειροτεχνών, να παρουσιάζουν την δουλειά τους και να έρχονται σε επαφή με το ευρύτερο κοινό της πόλης και ειδικότερα με το κοινό, που έχει  αντίστοιχες  απαιτήσεις για το σχεδιασμό, την ποιότητα, την αισθητική  και τις προσιτές τιμές των προϊόντων  που καταναλώνει, την ποιότητα της ζωής  του στην πόλη, τις ίδιες ανησυχίες  για την οικολογία, παρόμοιες αντιλήψεις για την προοπτική της ζωής στην Αθήνα.

Ο στεγασμένος και υπαίθριος  χώρος  των 1.200 τ.μ. περίπου, θα λειτουργεί καθημερινά  και θα έχει την ατμόσφαιρα πανηγυριού με 50 καταστήματα / περίπτερα.

Θα οργανώνονται   σεμινάρια, εκθέσεις   με παρουσιάσεις εικαστικών, μουσικών ή θεατρικών γεγονότων ,  πρωτοβουλίες  και δράσεις ομάδων  και θα λειτουργεί αναγνωστήριο και καφέ / εστιατόριο.

Στη δύσκολη ελληνική πραγματικότητα, οι άνθρωποι που σχεδιάζουν, δημιουργούν, καινοτομούν, πειραματίζονται  και ονειρεύονται μια διαφορετική ποιότητα για τη ζωή στην πόλη,  μπορούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε ένα δημιουργικό περιβάλλον, σε μια συνεχή προσπάθεια  βελτίωσης και ανάπτυξης  νέων  ιδεών και προϊόντων, με την προοπτική να δημιουργήσουν με την παρουσία τους ένα κύτταρο ζωντάνιας και τουριστικού ενδιαφέροντος.

Θα έχουν την ευκαιρία  να λειτουργήσουν μόνοι τους, αλλά και σαν κοινότητες. Να δημιουργήσουν νέους δρόμους εξωστρέφειας, όπως  επαφές με πανεπιστημιακές σχολές σχεδιασμού αρχιτεκτονικής, διοργάνωση διαγωνισμών / εκθέσεων / παρουσιάσεων, κοινές εξόδους σε εκθέσεις  ευρωπαϊκών πόλεων κλπ, επαφές με τα μέσα ενημέρωσης και τους εμπειρογνώμονες  του κάθε κλάδου, υποστήριξη στην πρόσβαση σε πληροφορίες από το παγκόσμιο πεδίο, παρουσία στο διαδίκτυο, επαφή με το κατάλληλο αγοραστικό κοινό.

Ο χώρος  θα είναι φιλόξενος  προς τον επανασχεδιασμό και επαναχρησιμοποίηση παλαιών αντικειμένων, την αναζήτηση νέων ιδεών για την αισθητική και λειτουργική αξιοποίηση  ανακυκλούμενων  προϊόντων, την ελαχιστοποίηση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος από τις καθημερινές δραστηριότητες μας. Θα είναι φιλικός με τους πολίτες,  που μετακινούνται  με ποδήλατο και ΜΜΜ, με  τις ομάδες της πόλης που με θετική ενέργεια και πρωτοβουλίες προσπαθούν για καλύτερη ζωή, σχέσεις και περιβάλλον στην Αθήνα.

Η αξία των ιδεών μας, των ονείρων, των σχεδίων των δράσεων μας, μπορεί να έχει πρωταγωνιστική θέση στην ζωή της πόλης.


..............................................................................................


Close to Victoria station, a 7-minute walk from Larissis station and a ten-minute walk from Omonia, a new multi- purpose market space will open its doors to the public.
It will offer the opportunity to young designers/creators and independent teams of innovative craftsmen to present their work and to moreover engage with the wider public of the city and in particular those with same demands concerning the design, the quality, the aesthetics and the affordable prices of the products they consume, with similar ecological concerns about the perspectives of everyday life in Athens.
The indoor, open-air space of about 1,200 squared metres will be organized as a market and will offer the ambiance of festivities through a series of 50 stores/stalls.
Seminars and exhibitions will take place, presenting visual, musical or theatrical events, as well as other types of group activities/initiatives. The space also comprises its own coffee/restaurant that can function as a reading room.
In such difficult times for Greece, those individuals who create, who experiment and who dream of a different quality of life in the city could join their powers in such a creative environment. This initiative, as a source of liveliness and of touristic interest, can indeed form a centre of the wider effort for the improvement and the development of new ideas and new products.
The creators will have the chance to work either individually or in groups. They could find new modes of extraversion, including contacts with university departments of architectural design, the planning of competitions, exhibitions and of organized excursions to the exhibitions of other European cities etc. At the same time, such an opportunity will open up their way to liaise with the media and the specialists of each field, to enhance their access to information on a global level and their projection through the Internet and, last but not least, to come to close contact with the respective buying public.
The market will be a hospitable space, open to the reuse and reconstruction of old objects, the search for new ideas about the aesthetic and practical utilization of recycled products, with the simultaneous aim to minimize the environmental burden of our daily activities.
It will be friendly towards citizens who move around the city in bicycles or with public transport and towards those groups of individuals with a positive initiative who strive for better lives, improved relationships and a better environment in Athens.
The value of our ideas, of our dreams and of our plan of actions could indeed have a leading role in the life of this city.