Πρόσωπα

Ο Αλέξης Παπαχατζής και οι φορετοί μικρόκοσμοι

Εδώ, όμως, πρόκειται για έναν φορητό μικρόκοσμο.
Ο  Μr. D  με το κάρο του ταξιδεύει  συνεχώς στους δρόμους.




Ο Αλέξης  Παπαχατζής, προερχόμενος από καλλιτεχνικό περιβάλλον, με μητέρα αγγειοπλάστη και πατέρα σκηνογράφο - ζωγράφο, αναμείχθηκε από πολύ νωρίς στον χώρο της τέχνης. Σπούδασε και εργάστηκε ως σκηνογράφοςαγγειοπλάστηςφωτογράφοςοπερατέρφωτιστήςμαριονεττίσταςαργυροχρυσοχόος. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με το κόσμημα και το κουκλοθέατρο και βρίσκουμε τα κοσμήματά του στο Μουσείο Μπενάκη, (κτήριο οδού Πειραιώς), στην Λέσχη του Δίσκου  (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) αλλά και σε επιλεγμένα καταστήματα.
Το κουκλοθέατρο αποτελεί μεγάλη πηγή έμπνευσης για τις δημιουργίες του, μιας και μεταφέρει τα σκηνικά των ιστοριών σε μία μικρογραφία από ασήμι και μινιατούρες.

Αυτό το διαλέγω ως φυλαχτό της νοικοκυροσύνης μου

Τα παραμύθια μεταφέρονται

Οι μικρόκοσμοι που φοριούνται

Ως τα τέλη Φεβρουαρίου θα τον δούμε μαζί με τους splish - splash κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9.15, και ως Μr D. κάθε Κυριακή στις 8, στο Θέατρο Φούρνος.

Την Άνοιξη περιμένουμε τα νέα από τα ταξίδια των splish - splash σε διάφορα μέρη της Ευρώπης και το καλοκαίρι ο Mr D. θα είναι στα νησιά για παραστάσεις στον δρόμο.
Με αφετηρία το παιδικό κουκλοθέατρο, μετατοπίστηκε με το πέρασμα του χρόνου στο κουκλοθέατρο ενηλίκων. "Οι διαφορές δεν είναι μεγάλες, μας είπε, έχω δει παιδιά να αντιλαμβάνονται πλήρως πολύ δυσκολότερα νοήματα από αυτά που νομίζουμε". Αν το αποτέλεσμα προκύπτει από την αλήθεια, αυτό είναι απολύτως βέβαιο, ωστόσο τέθηκε ως θέμα το τι είναι παιδικό και από πού πηγάζουν τα κριτήρια για να διαχωρίσεις ηλικιακά ένα κοινό; Έχει πολύ ενδιαφέρον, για παράδειγμα, να δει κανείς τις εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων που μας έρχονται από την Γαλλία, όπου συναντάς άφθονο μαύρο χρώμα στις εικόνες των παραμυθιών και δεν λογοκρίνεται ως πένθιμο ή μη παιδικό.
Στην ενασχόλησή του με το κόσμημα, πάντως, φαίνεται όχι μόνο η παραμυθική διάσταση των ιστοριών που μεταφέρονται στις δημιουργίες του, αλλά πολλές φορές και μια ειρωνία καθημερινότητας, όπως, ας πούμε, εκείνο το μενταγιόν με την μπανιέρα και την τραβηγμένη κουρτίνα, που το είδαμε από τις πρώτες του απόπειρες.

Στη συλλογή κοσμημάτων του, συμπεριλαμβάνονται πολλά ενδιαφέροντα ακόμη, που μπορείτε να τα δείτε κι εδώ


..................................................................................
 Τα δαχτυλίδια των ημερών - Μαρία Αποστόλου

Home Sweet Home
Μαρία Αποστόλου, γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1978. Σπούδασε ψυχολογία και ασχολείται με παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες.
Η ενασχόλησή της με το χειροποίητο κόσμημα ξεκίνησε το 2005 κι έχοντας παρακολουθήσει εργαστήρια και σεμινάρια σύγχρονου εικαστικού κοσμήματος στη Χαλκίδα και στο Λονδίνο, ακολουθεί μία πορεία άκρως δημιουργική, με αποκορύφωμα την συμμετοχή της στο Ring A Day project, στο οποίο έλαβαν μέρος σχεδιαστές κοσμημάτων από όλον τον κόσμο.
Επίσης, έχει πάρει μέρος σε ομαδική έκθεση κοσμημάτων με βότσαλα,στην Collioure της Γαλλίας.
Σήμερα, συνεχίζει να σχεδιάζει και να κατασκευάζει κοσμήματα στο εργαστήριό της στη Χαλκίδα, τα οποία συνδυάζουν ασήμι και ημιπολύτιμους λίθους με υλικά και αντικείμενα όπως κλωστήύφασμαμαλλίχαρτίβότσαλακοχύλιαρητίνη κ.ά.
Το ενδιαφέρον της εστιάζεται στη ευφάνταστη χρήση και το συνδυασμό υλικών, στα οποία προσδίδεται αξία, με άλλα, που μπορεί να θεωρηθούν καθημερινά,  αναλώσιμα ή λιγότερο “πολύτιμα”.
Οι κύριες επιρροές της προκύπτουν από βασικά γεωμετρικά σχήματαφόρμες  και χρωματικούς συνδυασμούς από τον κόσμο της φύσης.


Να ξύσω τα μολύβια μου κι ύστερα να στολιστώ 
Να ενσωματωθώ στο καλοκαίρι

Φυτρώνουν ελπίδες στα χέρια μου 
Κερνάω λικέρ από ρόδι

Το φθινόπωρο με περικυκλώνει με τα χρυσάνθεμα
Την ανακαλύψαμε μέσα στη μεγάλη θάλασσα του flickr κι έπειτα από μία αλληλογραφία που είχαμε μάθαμε περισσότερα για εκείνην και τις δημιουργίες της. Εντυπωσιάζει, επίσης, το blog της, στο οποίο εκτός από τα κοσμήματα αναγράφονται καθημερινές πηγές έμπνευσης που ξεκινούν από ένα ταξίδι ή μια σκέψη, ως ένα υγρό κέικ σοκολάτας. Σύντομα, θα δούμε τα κοσμήματά της και στο Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς).



Καινούργιες πολιτείες

Και δάκρυα τυρκουάζ

Μια τριλογία μεταλλική στη χούφτα μου
Να κουμπώσω τις ευχές μου
Και να μου πεις, κάποια στιγμή, πού είναι το δαχτυλίδι που θα φορέσεις 
.........................................................................


Σκόρπιες σελίδες σε τάξη -
 Μαριέττα Καραμαρία


Να χωρέσω μες στην τσάντα μου κι εγώ

Σήμερα που είναι αναγκαίο να μιλήσουμε εκτεταμένα για την επαναχρησιμοποίηση υλικών, η Μαριέττα Καραμαρία μας δίνει μια ενδιαφέρουσα πρόταση, δημιουργώντας τσάντεςσουβέρσουπλά και καλάθια από σελίδες περιοδικών, που τις συνθέτει χρωματικά, τις συνδυάζει με δέρμα και ύφασμα  και καταλήγει σε ένα αποτέλεσμα ευφάνταστο.
Η Μαριέττα Καραμαρία έχει σπουδάσει Διακοσμητική στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας κι έχει πάρει μέρος σε πολλές εκθέσεις.Την έχουμε δει σε παζάρια της σχολής Hill και του Meet Markeκαι μπορούμε να την συναντήσουμε, επίσης, στο μπλογκ της, όπου δημοσιεύει κατά καιρούς τις δημιουργίες της.
Η σκέψη γύρω από την ανακύκλωση των υλικών κι όλων αυτών των πραγμάτων που τα θεωρούμε, εκ πρώτης όψεως, σκουπίδια, χρειάζεται να συζητηθεί περισσότερο και να ευοδωθεί με πολλούς πειραματισμούς. Το να εφευρίσκεις καινούργιες χρήσεις των παλιότερων υλικών και να τα μετατρέπεις σε αντικείμενα εντελώς διαφορετικά, ανοίγει ένα πεδίο πρόσφορο στη σημερινή εποχή της κρίσης
Κι όλα τα περιοδικά που κάποτε τα μάζευα

Να φορέσω κάθε κομμάτι χαρτί

Σε μια θάλασσα τετραγώνων

Να μπω στα κουτιά με τα λόγια

Και να χορέψω με το κίτρινο και το μαύρο

Μεταμορφώνομαι σε καλάθι για τα μήλα

Και κουβαλώ μαζί μου τα μολύβια

Πρωινό με συνθέσεις χιλιάδων σελίδων


...................................................................................

Οι πτυχές των εποχών - Βασιλική Σύρμα 


Τα λουλούδια απομνημονεύονται

Και τα καπέλα επιστρέφουν στο αύριο

 Με σπουδές στην Αθήνα και το Λονδίνο, η Βασιλική Σύρμα είναι σήμερα ένα πρόσωπο, που όχι μόνο σχεδιάζει καπέλα, αλλά ασχολείται εκτεταμένα και με το θεατρικό κοστούμι και έχει λάβει μέρος με τα ρούχα και τα αξεσουάρ της σε πολλές παραστάσεις.
Στο βιογραφικό σημείωμα, που θα βρούμε στην σελίδα της, μαθαίνουμε ότι έχει ασχοληθεί και με την διδασκαλία κι έχει συμμετάσχει σε αρκετά και διαφορετικά workshops, μέσα από τα οποία έρχεται σε επαφή με ποικίλες τεχνικές, που αφορούν την ζωγραφική με ραπτομηχανή ως και την τρίτη διάσταση του ενδύματος.
Η ενασχόλησή της με το θεατρικό κοστούμι μεταφέρεται και επιδρά στα σχέδια των δημιουργιών της και στα καπέλα που μας προτείνει. Φτιαγμένα λες και ανήκουν σε παλιότερη εποχή, υλοποιημένα με τρόπους σημερινούς, μπορούν να φορεθούν και να συγκεράσουν το χτες με το δικό μας αύριο.

"Το Κουκλόσπιτο" του Ίψεν, The Space Theatre, London
Από ποιόν αιώνα ήρθες εσύ;
Και σε ποιον αιώνα θέλεις να σε πάω;
 .............................................................................................



Ida Larsen - Οι τοίχοι μιλούν


Η Ida Larsen, γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη και ήρθε στην Ελλάδα το 1993. Έχει ζήσει σε αρκετά μέρη του παγκόσμιου χάρτη, σπουδάζοντας στην Αμερική, τη Δανία και την Ελλάδα. Δραστηριοποιείται σε πολλαπλά επίπεδα, έχοντας ως άξονα τις δυνατότητες που μπορούν να προκύψουν από υλικά καθημερινά, τα οποία σε συνδυασμό μεταξύ τους μεταμορφώνονται. Η κυρίαρχη προοπτική των αντικειμένων που δημιουργεί, είναι η τρίτη διάσταση, η οποία απογειώνεται μέσω μιας λιτής εκφραστικότητας, που αναδεικνύει το αποτέλεσμα. Ασχολείται και με την σκηνογραφία, έχει διδάξει τέχνη σε παιδιά και εκθέτει σε ατομικές κι ομαδικές εκθέσεις στη Δανία, την Ιαπωνία, την Ελλάδα και την Σκοτία, τόσο τα τρισδιάστατα αντικείμενά της, όσο κι εγκαταστάσεις, βίντεο, φωτογραφίες.


Ακούγονται μουσικές
Ανάμεσα σε κραυγές
Ο τοίχος σφυρίζει χαρούμενος
Και μας προσκαλεί αθόρυβος
Εμείς την βρήκαμε στους δρόμους της Αθήνας. Πλάι στις εγωπαθείς μουντζούρες, στις δισδιάστατες ανακοινώσεις, η Ida Larsen, προσφέρει στο περαστικό κοινό τους δικούς της αδιατάρακτους κύκλους, που κολυμπούν ανάμεσα στις υπάρχουσες αφισοκολλήσεις, τους ρημαγμένους τοίχους των ερειπίων, τις δαιδαλώδεις γραμμές από άναρθρα σπρέι.

Σου μιλάω
Πλησίασε λίγο

 Η απλότητα του κύκλου, η ανάγλυφη γύρη μιας μαργαρίτας στην πλατεία Καρύτση, η ησυχία του ξεχασμένου σχήματος σε μια πόλη τετραγώνων, το άνθισμα της τρίτης διάστασης που κάνει τον τοίχο να ζωντανεύει, η μεταμόρφωση ενός τετριμμένου πεδίου σε κάτι καινούργιο. Πλάι στην κατάχρηση μιας επιφάνειας, στην εγκατάλειψη του τοπίου, στο έλεος της στρυφνής ταγκιάς, προτείνει στο βλέμμα του διαβάτη καινούργιες εφευρετικότητες - αρμονίες για  τη φωνή των δρόμων της Αθήνας, τοποθετεί φιλικά και μητρικά κύκλους αρμονικούς, που καμμιά φορά θροϊζουν και ψυθιρίζουν  για να πας πιο κοντά και να δεις τα σέπαλα που κινούνται. 

Έχω μια Άνοιξη στο νου
Και δυο καινούργια χρώματα να σε στολίσω
Πρόσεξε μόνο τις χορτασμένες μέλισσες καθώς φεύγεις

Μεταξύ άλλων, στην σελίδα της Ida Larsen, θα βρείτε τις αθηναϊκές τοιχογραφίες, ως city circles.


.........................................................................




















 Lila Ruby King - Απ' το Περθ ως την Αθήνα



Απευθείας πτήση για το Σίδνεϋ

Η Anna, που κρύβεται πίσω από την Lila Ruby King, ξεκίνησε από την Δυτική Αυστραλία έχοντας παρακολουθήσει σπουδές στην χαρακτική, την ζωγραφική, τον σχεδιασμό και την κατασκευή κοσμήματος κι έχοντας ήδη προχωρήσει στις πρώτες της δημιουργίες. Από το 2006 μένει κι εργάζεται στην Αθήνα κι επιχειρεί την Lila Ruby King, διαλέγοντας υλικά βιώσιμα κι επιμένοντας σε τρόπους κατασκευής που θα αναδιαμορφώσουν την χρήση τους. 

Φύλλα που πλέουν στα νέφη της Ιαπωνίας

Είναι εντυπωσιακή η λεπτομέρεια με την οποία επιδιώκει την ελάχιστη επιβάρυνση στο περιβάλλον. "Το μπαμπού είναι μια εξαιρετικά ανανεώσιμη πηγή, 100% βιοδιασπώμενη", λέει η ίδια. Το ασήμι που χρησιμοποιεί, είναι συνήθως κατά το ήμισυ ανακυκλωμένο, οι γυάλινες χάντρες της μπαίνουν στον κλίβανο μόνον όταν ο αριθμός τους ανταποκρίνεται στην πλήρη χωρητικότητά του, ώστε να μην γίνεται κατάχρηση ενέργειας.

Κι ένας ρόζος που προσμετράται στον χρόνο

Οπωσδήποτε, τα σκουπίδια είναι και δική της αγάπη, τα μετατρέπει για να φορεθούν και τα επεξεργάζεται ζωγραφίζοντάς τα με μελάνι, χρώμα και μολύβι και τα συνδυάζει με ημιπολύτιμους λίθους, βότσαλα και πέτρες, πορσελάνη και πηλό, ορείχαλκο, χαρτί, ξύλο, γυαλί και πλαστικό. Η διαφορετικότητα των υλικών, την οδηγεί αναπόφευκτα στην εφεύρεση καινούργιων τεχνικών.

Κόκκινη κλωστή για τα χέρια της Ραπουνζέλ
Και δυο τούφες απ' την ξεχασμένη βούρτσα της
Την συναντήσαμε πριν δύο χρόνια στο ηλεκτρονικό της κατάστημα, στο etsy, όπου μεταξύ των κοσμημάτων της είδαμε χιλιάδες πουλιά στα χαρτιά περιτυλίγματος και στις κάρτες που σχεδιάζει.Οι συλλογές των δημιουργιών της από τότε διαρκώς εμπλουτίζονται, όπως και οι αφορμές της έμπνευσής της.

 Μικρό τραγούδι για τις μύγες που την συντροφεύουν
Στο περβάζι τα σπουργίτια λένε τα λόγια του ταξιδιού
Παρηγορούν τον παραλήπτη τους:
Μια μολυβιά απ΄το άσπρο ως το χρώμα
Θα την συναντήσουμε στο μπλογκ της και στο twitter, όπου μοιράζεται τις ιδέες της καθημερινά.

........................................................................................


O κήπος με τα κουτιά - Χαρά Κονταξάκη




Δέντρο κιβωτίων
Μια πρωινή διαδρομή στο Παγκράτι θα σε περάσει απ' την πλατεία Προσκόπων και τις ταβέρνες που τώρα κοιμούνται, στο Αερόστατο πίνεις καφέ κι ανηφορίζεις για την αγορά της γειτονιάς, περπατάς την Αρχελάου κι ένας κήπος γεμάτος κουτιά σου απλώνεται: Boxes n' Foxes στο νούμερο 23.

Boxes n' Foxes, Αρχελάου 23, Παγκράτι
Η Χαρά Κονταξάκη, δημιούργησε εδώ τον προσωπικό της χώρο, στον οποίο συγκεντρώνει εμπειρίες συνεργασίας 18 χρόνων με περιοδικά και μια ενδιαφέρουσα πορεία στη διακόσμηση σπιτιών και χώρων. Εδώ και ένα χρόνο κατασκευάζει κουτιά με ποικίλες τεχνικές, δίνοντας στο καθένα την δική του ιδιαιτερότητα κι αναζητά τρόπους ώστε το δώρο που θα χαρίσουμε σε εμάς ή σε κάποιον άλλο να είναι ταυτισμένο με τον παραλήπτη του. 
 Το περιεχόμενο των κουτιών, αυτό που θα εγκιβωτιστεί ώστε να μείνει μυστικό και φυλαγμένο, δεν μπορεί να μην αντικατοπτρίζεται στο ίδιο το κουτί, το οποίο ίσως να ντυθεί με ύφασμα ή με ταπετσαρία, να ζωγραφιστεί με το χέρι, να περικλείσει κάτι που διάλεξες ή τα παράξενα δώρα που επιλέγει η Χαρά Κονταξάκη και τα αντικείμενα που προκύπτουν από την ίδια και τους συνεργάτες της.



Ανοιξιάτικο τσάι
Τρία μονόχρωμα σπουργίτια

Θα ανεβώ κι εγώ στο δέντρο
Μια αλήθεια βρίσκω μέσα στα φύλλα

Πλάι σε αυτά ανθίζουν πολλές ιδέες, τα παλιά μας έπιπλα μεταμορφώνονται, τα τωρινά μας δωμάτια αλλάζουν ονόματα, υλοποιούνται "εικόνες ζωής", όπως αγαπά να τις αναφέρει ίδια, που μας συνοδεύουν καθημερινά ή σε κάποια γιορτή μας. 

Ημερολόγιο τραπεζαρίας
Μεταφόρτωση στο μέλλον
Το χθες ξαναμιλά  
Και φυτρώνουν χρησιμότητες σήμερα
 Εδώ η σελίδα των Boxes n' Foxes, που είναι ακόμη υπό κατασκευή.


....................................................................................................................................... 


BrokeQueens

Οι BrokeQueens, θα μπορούσαν να ζωγραφίζουν από κοινού ή να είναι μέλη ροκ συγκροτήματος, θα μπορούσαν να παίζουν θέατρο ή να γράφουν ποιήματα. Είναι, όμως, η Ειρήνη Κυριακοπούλου και η Ιωάννα Μανουσοπούλου, οι οποίες από το 2005 συνεργάζονται και ράβουν μαζί τα σχέδιά τους.
Όλες οι καλλιτεχνικές ανησυχίες της καθε μιας, αποτυπώνονται στους πειραματισμούς τους πάνω στο ύφασμα και δημιουργούν ρούχα που ξαφνιάζουν με τις κρυμμένες τσέπες, τις κεντημένες λεπτομέρειες, τα κορδόνια που γίνονται τιράντες ή κρόσσια που κρέμονται, τα τυπωμένα μοτίβα, τις πτυχές που επιτρέπουν σε μια μπλούζα να είναι και φούστα και φόρεμα κοντό. 

Φοράω φόρεμα που μοιάζει με μπλούζα

και τώρα μια φούστα για τη βόλτα μου
Με μια εξαιρετικά ανοδική πορεία από τότε ως σήμερα, οι BrokeQueens έχουν επιδείξει συλλογές που διαφοροποιούνται μεταξύ τους χρωματικά και σχεδιαστικά, διατηρώντας πάντοτε την διάθεση για το παιχνίδι της έκπληξης. Τις έχουμε δει να συνεργάζονται στο εργαστήριό τους στη Ν. Ιωνία, τις συναντάμε στο Tell a story και σε αρκετά καταστήματα, όπου σταδιακά παρουσιάζουν μαζί με τα ρούχα τους και τσάντες, ζώνες, εσώρουχα. Οι τολμηρές παρεμβάσεις που επιχειρούν επάνω σε ταπεινά υφάσματα, όπως τα βαμβακερά, αφήνουν στο τέλος μια ειρωνική αίσθηση για την κομψότητα, έντονα θηλυκή κι επιβλητική: σαν βασίλισσες που λερώθηκαν με γρανίτα λεμόνι.
Καλοκαίρι 2011
Διαφανής στη μπουγάδα σου
Κουρελάκια σε στολίζουν
Ένας ανάποδος γιακάς
Η τσέπη σου χωράει πολλά
Ανασηκώνεις τη φούστα ως το γόνατο
Περιμένεις το λεωφορείο
Οι λεπτομέρειες χειροκροτούν
Το στέμμα ανα χείρας σε προδίδει
Ποιος να το 'ξερε πως είσαι βασίλισσα
και μιλάς στα βατράχια του δρόμου;
Οι παλιότερες συλλογές είναι συγκεντρωμένες σε αυτό το προφίλ, που διατηρούν οι Broke Queens στο myspace κι εδώ θα τις βρείτε στο facebook, με τα καθημερινά νέα τους. Εδώ και η σελίδα τους, που ετοιμάζεται

................................................................................ 


Γιώτα Ζερίτη - Παγιέτες σε σύνθεση

Η Γιώτα Ζερίτη γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι αυτοδίδακτη σχεδιάστρια κοσμημάτων. Κατά καιρούς, έχει επεξεργαστεί διάφορα υλικά, μέσα από την λογική της ανατρεπτικής επαναχρησιμοποίησης πραγμάτων. Η διαφορετικότητα των υλικών την ωθεί να αναπτύξει, όλο και περισσότερο, καινούργιους τρόπους επεξεργασίας, ενώ τον τελευταίο χρόνο πειραματίζεται περισσότερο με το βινύλιο.

Παγιέτες σε παράταξη

Πούλιες και δυο μαργαριτάρια

Αφρικανικοί ρυθμοί με mbira

Ντεγκραντέ μουσικές

Καλοκαιρινά ημικύκλια
Κίτρινα σέπαλα της Αφρικής

Από την ραπτική στην αρμονία του καφέ

Οι κυριότερες επιρροές και αφορμές της έμπνευσής της είναι οι αφρικανικές φόρμες και τα παραδοσιακά μοτίβα, που σε συνδυασμό με την έκπληξη των υλικών σηματοδοτούν ένα αμφίρροπο αποτέλεσμα. Οι δημιουργίες της έχουν την αφετηρία τους σε υλικά ξεχασμένα και οικονομικά, εξοπλίζονται με τους στιβαρούς ρυθμούς των παλιών μελωδιών και μεταμορφώνονται στο σήμερα με αναπάντεχους συνδυασμούς μεταξύ τους.

Εδώ το προφίλ της Γιώτας Ζερίτη στο facebook, όπου θα την βρείτε μαζί με τα κοσμήματά της και τα νέα των δραστηριοτήτων της.


................................................................................ 



Ενεργές μεταμορφώσεις - Μαριάνα Χριστοδούλου




Καπάκια - πίξελ στον πράσινο κήπο
Η Μαριάνα Χριστοδούλου έρχεται να απαντήσει στις ανάγκες των καιρών επαναπροσδιορίζοντας ποικίλα αντικείμενα που έχουν ήδη διαγράψει την αρχική πορεία της χρήσης τους. Πριν οδηγηθούν στο καλάθι των σκουπιδιών, πλαστικά μπουκάλια μαζί με τα καπάκια τους, παλιά ποτήρια και μαχαιροπήρουνα, αλουμινένια κουτάκια, δισκέτες και διάφορα εξαρτήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών, σύρματα, υφάσματα, κλωστές κι εφημερίδες μεταμορφώνονται κι αποκτούν νέα όψη και χρήση, ώστε να αποτελέσουν μια εκ νέου δημιουργία.
Σκιάχτρο ραπτικής
Κουτάκια μπύρας προς ανακύκλωση
Κουταλοπήρουνα σε νέο φως

Μαγνητόφωνα κερμάτων
Διάτρητο φως στη νύχτα των εφευρέσεων

Επαναπροσδιορισμός καθημερινών αντικειμένων
Κάθε υλικό αλλάζει πρόσωπο για να αποδράσει από την αχρηστία και να γίνει κόσμημα ή πίνακας, μάσκα ή παράξενη κούκλα, τσάντα, φωτιστικό, σουβέρ ή σταχτοδοχείο. Οι περιορισμοί ως προς την επιλογή των στοιχείων που θα επαναχρησιμοποιηθούν είναι μηδαμινοί, ωστόσο προκύπτουν διαρκώς ερωτήματα σχετικά με την διαφορετικότητα της επεξεργασίας καθενός από αυτά, κάτι που μόνο πρόκληση θα μπορούσε να είναι για τη Μαριάνα Χριστοδούλου και τις καινούργιες τεχνικές που εφευρίσκει, ώστε να ενοποιηθούν σε ένα αποτέλεσμα αρμονικό.

Σπείρα υφασμάτων ως το αύριο
Οι κυρίαρχες επιρροές της έμπνευσής της είναι η καθημερινότητα, η τέχνη σε κάθε της έκφανση, η ιστορία, η πολυπολιτισμικότητα και οι συναντήσεις των λαών στις πόλεις του σήμερα, το περιβάλλον και ο άνθρωπος. Φαινομενικά ασύνδετα υλικά αναδιαμορφώνονται και συνενώνονται κι επικυρώνουν όχι μόνο την σημασία της ανακύκλωσης, αλλά και την ανάγκη να επιστρατευτεί η φαντασία, σήμερα που είναι περισσότερο χρήσιμη από ποτέ.

...................................................................................

Μουσικές ενσαρκώνονται - Βενετία Ιωακείμ 


Βενετία Ιωακείμ μετά μουσικής και κοριτσιών που δολοφονούν - με το βλέμμα
Η Βενετία Ιωακείμ γεννήθηκε στην Αθήνα και παράλληλα με τα οικονομικά και την διοίκηση επιχειρήσεων ξεκινά σπουδές στη μόδα, σεμινάρια φωτογραφίας και μαθήματα δημιουργίας κοσμήματος. Με πολυσχιδείς επιρροές στο ενεργητικό της, δημιουργεί ρούχα με βαμβακερά υφάσματα, λύκρα, αλλά και λινά σε έντονες ή γήινες αποχρώσεις. Το μαύρο πρωτοστατεί σε αρκετά σύνολα ή ενυπάρχει ως χαρακτηριστική λεπτομέρεια ανάμεσα στους χρωματικούς συνδυασμούς που επιδιώκει και για φέτος το καλοκαίρι. Τολμηρά ανοίγματα στο πλάι, αιχμηρές αντιθέσεις χρωμάτων και διάθεση ηλεκτρισμένη από τις μουσικές που αγαπά να ακούει, προσδιορίζουν το ύφος της Βενετίας Ιωακείμ, που προτιμά να επιλέγει ανατρεπτικές πρώτες ύλες για τα δικά της σχέδια.

60 feet tall - The Dead Weather

Sixteen - Iggy Pop
Οι παρουσιάσεις των συλλογών της εμπλουτίζονται με την συνεργασία νέων καλλιτεχνών της πόλης, που προσδίδουν  μια εικαστική νότα στις φωτογραφίσεις των ρούχων της και με την επιλογή όμορφων καθημερινών προσώπων, που αναλαμβάνουν τον ρόλο του μοντέλου, προτείνεται από την ίδια ένας εναλλακτικός τρόπος για την προώθηση της δουλειάς της. 

The Lisbon Maru - Fuck Buttons
Τα ρούχα που σχεδιάζει η Βενετία Ιωακείμ, αναπαράγονται λίγες έως και ελάχιστες φορές, "δύο ως δέκα κομμάτια το πολύ", όπως τονίζει η ίδια, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της φιλοσοφίας που πλαισιώνει την εργασία της: την μοναδικότητα του ρούχου αφενός κι αφετέρου την προσιτή τιμή του προϊόντος. 

If  I Know You - The Presets
Ανάμεσα σε όλα αυτά, η μουσική αλληλεπριδρά με τις υπόλοιπες αφορμές της έμπνευσής της και πολύ συχνά την συναντάμε σε μπαρ της Αθήνας να παίζει τις δικές της επιλογές, αποφεύγοντας τις εφήμερες λάμψεις της νυχτερινής Αθήνας, σε περιβάλλοντα που μας παρακινούν να παίξουμε και να υποδυθούμε ρόλους, διατηρώντας ένα έμφυτο στυλ που επιτρέπει πολλούς πειραματισμούς. Πολύ συχνά, άλλωστε, τιτλοφορεί τα φορέματά της με μουσικές ή ονόματα συγκροτημάτων κι ύστερα τα φοράει σε χαρακτήρες που κρατούν μαχαίρι ή ένα μαντήλι που καλύπτει τα μάτια και ξεκινά αφηγήσεις που ράβονται με επιμέλεια, τελειοποιούνται με προσοχή και παίρνουν το δικό τους όνομα. 

Touch Too Much - AC/DC

Έτσι, φέτος το καλοκαίρι, τα "δολοφονικά κορίτσια" της Βενετίας Ιωακείμ περιμένουν να ενσαρκωθούν και να γίνουν ηρωίδες σε ιστορία περιπέτειας και θα τα βρούμε σε επιλεγμένα καταστήματα, που αναφέρονται στη σελίδα της εδώ. Στις 15 και 16 Απριλίου θα την βρούμε στο Tranzistor bistrotheque, όπου διοργανώνει το east-er independent market και το βράδυ του Σαββάτου θα παίξει μουσική για το πάρτυ που θα κλείσει το γεγονός. 

Telephone-Black Angels
Σάββατο 16 Απριλίου, Τρανζίστορ, Πρωτογένους 11, Ψυρρή

 ..................................................................................................................................................

Χριστίνα Καρακαλπάκη - Γλυπτική στις ευχές



Χρυσός στη χούφτα
Η Χριστίνα Καρακαλπάκη, τελείωσε τις σπουδές στην Αρχιτεκτονική το 2005 και ήδη είχε επιχειρήσει μία θεωρητική διάλεξη σχετικά με την "Διερεύνηση της σχέσης Design και Τέχνης". Παράλληλα με την Αρχιτεκτονική αναπτύχθηκαν θέματα που αφορούσαν την εικαστική διάσταση ενός αντικειμένου, όπως συγκεκριμένα τα καθίσματα, με τα οποία ασχολείται στην Διπλωματική εργασία της.


Chaize longue
Από το 2005 κι έπειτα παρουσιάζει μια δραστήρια πορεία, κατα την οποία παρακολουθεί εξειδικευμένα σεμινάρια πληροφορικής, φωτογραφίας, επεξεργασίας εικόνας και κατασκευής κοσμήματος. Όσον αφορά στο τελευταίο, η Χριστίνα Καρακαλπάκη δεν περιορίστηκε ως προς τις πρώτες ύλες και τις τεχνικές που επέλεξε να προσεγγίσει: σφυρηλάτηση σε πίσσα, κοσμήματα από Art Clay Silver, μικρογλυπτική, ενώ ήδη δυο χρόνια τώρα παρακολουθεί μαθήματα του Δημ. Νικολαϊδη στον Δήμο Αγ. Παρασκευής. Πέρα από την ανάπτυξη ποικίλων δεξιοτήτων, όμως, την ενδιαφέρει να αποκτήσει όλο και πιο εκτενή άποψη για ό,τι δημιουργεί, αλλά και για το πώς θα επικοινωνήσει πιο ουσιαστικά με το κοινό της, τους ανθρώπους που συναντούν την ίδια ή τα αποτελέσματα της εργασίας της. Το 2009, παρακολουθεί σεμινάριο από την Λουκία Ρίτσαρντς, με τίτλο "Ξεπερνώντας τον σκόπελο της επικοινωνίας (μαθήματα επικοινωνίας για καλλιτέχνες και όχι μόνο)".


Χυτό αλουμίνιο
Έχει μία ατομική έκθεση στο ενεργητικό της, με θέμα "Αντικείμενα προς χρήση κι ευχαρίστηση", που έγινε στο BARTESSERA, τον Απρίλιο του 2006, αλλά και αρκετές ομαδικές εκθέσεις στον ίδιο χώρο, που έχουν σχέση κυρίως με "Προτάσεις Ελλήνων σχεδιαστών στις περιοχές του φωτισμού, του επίπλου και του αντικειμένου", μια πιο συγκεκριμένη προσπάθεια ανάδειξης και υποστήριξης νέων Ελλήνων σχεδιαστών, ενώ τον Ιανουάριο του 2011 συμμετείχε στην 4η Έκθεση Βιομηχανικού Σχεδιασμού Ελλήνων Δημιουργών. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, υποστηρίζει εθελοντικά την Ελληνική Γραμματεία Βιομηχανικού Σχεδιασμού (εθελοντικός σύλλογος αποτελούμενος από ανθρώπους που ασχολούνται με το βιομηχανικό σχεδιασμό – designers, αρχιτέκτονες, διακοσμητές, κλπ – που ασχολείται με την υποστήριξη και προώθηση του βιομηχανικού σχεδιασμού στην Ελλάδα), κάτι που αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον, μιας και η εποχή μας χρειάζεται τέτοιου είδους απαντήσεις, που συνενώνουν τις ατομικές προσπάθειες, ώστε να αποκτήσουν ένα κοινό πρόσωπο σε επίπεδο διεθνές.
Ωστόσο, οι συμμετοχές της σε διεθνείς εκθέσεις, όπως η FURNIDEC και η designlab δεν είναι λίγες  και έχει λάβει μέρος  σε εκθέσεις φωτογραφίας, στο Tell a Story, σε διαγωνισμούς αρχιτεκτονικής και design.


Δέρμα κι αλουμίνιο


Μικρογλυπτική δακτύλων


Όψεις στο τετράγωνο


Τομές στη δομή




Συνθέσεις συνδέσεων


Αλουμίνιο και λεπτομέρειες


Περιδίνηση από ασήμι


Μια λίρα από ρητίνη


Θα την βρούμε να φωτογραφίζει μια θεατρική παράσταση ή να κατασκευάζει μακέτες για αρχιτεκτονικές μελέτες, να συνεργάζεται με μελετητικά γραφεία αρχιτεκτονικής εσωτερικών χώρων, να σχεδιάζει μεταλλικά έπιπλα στην εταιρεία "ΛΥΟΧΩΡΟΣ ΕΠΕ", να συνεργάζεται σε επίπεδο κοσμήματος με το πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς), αλλά και με τα Artshops του Ιανού και την γκαλερί ALMA στα Τρίκαλα, όπου εκτός από κοσμήματα πωλούνται και αντικείμενα δικά της.   





 ..................................................................................................................................................

Inkhead - Ιστορίες μεταξοτυπίας



Ο Αριστείδης Λημναίος επί τω έργω
Το inkhead δημιουργήθηκε πριν από οκτώ μήνες και στεγάζεται στο κέντρο της Αθήνας, στην Ασκληπιού 68 - 70. Πρόκειται για μια σειρά από ζωγραφιές και σχέδια του Αριστείδη Λημναίου, που αποτυπώνονται κατόπιν σε οργανικά t-shirts κι αποτελούν το κυριότερο συστατικό του inkhead, το οποίο "φτιάχτηκε μέσα από την δίψα για δημιουργικό παροξυσμό, δόξα, πλούτο, γρήγορα ποδήλατα και από την ανάγκη για προσωπική ανασυγκρότηση", όπως αναφέρει στη σελίδα του και ο ίδιος.



Giraffe ή καμηλοπάρδαλη




..this is a C50


Ο Αριστείδης Λημναίος, έπειτα από προσεκτική έρευνα, διάλεξε να αποτυπώσει τα σχέδιά του σε μπλούζες από οργανικό βαμβάκι, χρησιμοποιώντας την τεχνική της μεταξοτυπίας, που αποδίδει πιστά τα αρχικά σχέδια. Μπλουζάκια, φούτερ, τσάντες, μπαίνουν κάτω από την προσωπική επιμέλειά του και διαρκώς εμπλουτίζονται με νέες συλλογές, όπως η Viva Athens, μέσα από τις οποίες  προβάλλονται και αρκετά βιωματικά στοιχεία του δημιουργού.








Θα συναντήσουμε το inkhead και στο meet market και μπορούμε να δούμε στο μπλογκ του βίντεο με διάφορες τεχνικές που επιστρατεύει ο Αριστείδης Λημναίος πριν προχωρήσει στο τελικό στάδιο της μεταξοτυπίας. Συχνά δημοσιεύονται εκεί τα νέα σχέδια των ρούχων, αλλά παραχωρούνται και δωρεάν wallpapers για την οθόνη του υπολογιστή μας. Εδώ, το ηλεκτρονικό κατάστημα του inkhead, στο οποίο υπάρχουν και τα περισσότερα σχέδια των συλλογών.




For ever until victory




Εγώ, ο σκύλος και η πόλη μου

Εγώ κι εγώ
Κι ένα θρίλερ επί δύο



 ..................................................................................................................................................


Angelo Cavalieri - Ένας Ρωμαίος στην Αθήνα



Ο Angelo Cavalieri, γεννήθηκε στη Ρώμη, ολοκλήρωσε τις σπουδές μαγειρικής στο Universita Popolare di Roma και περιπλανήθηκε μαγειρεύοντας στην Ιταλία, στο Παρίσι και στην Καλιφόρνια, οδηγήθηκε πάλι στα νερά της Μεσογείου και μένει από το 2009 στην Ελλάδα. Ως σήμερα, τον βρήκαμε πάνω από τις κατσαρόλες του Padre Padrone La Montagna της Αράχωβας, στα εστιατόρια La Rocca και Brothel, στην Αθήνα.

Ο Angelo, επηρρεασμένος από τις παραδόσεις της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου, προσπαθεί πάντοτε να γεφυρώσει το παρελθόν με το μέλλον, να ξαναζωντανέψει  παλιές συνταγές, να συνδέσει τις εντυπώσεις που μπορεί να σου προξενήσει μια μαγειρική δημιουργία με τις γνώριμες γεύσεις που θυμόμαστε απ' τις γιαγιάδες μας. Καθώς αλλάζουν οι εποχές τα υλικά του εναλλάσσονται και μεταμορφώνονται σε γεύσεις που μπορούν να γεφυρώσουν την οικειότητα με την έκπληξη.
 Με την ποιότητα των υλικών, την φρεσκάδα των ιδεών, ο Angelo υπόσχεται να διεγείρει γευστικές μνήμες με τα πιάτα του και να προσφέρει ξαφνιάσματα - ταξίδια στον χάρτη από την Ρώμη μέχρι την Αθήνα κι από τον Πόντο μέχρι την Κρήτη και την Σικελία.
Από τις 28 Μαϊου, ο Angelo θα προσθέτει ψυχή και φαντασία στο καφέ - εστιατόριο του Παραπέρα.


 ..................................................................................................................................................


Περικλής Μουστάκης και Θέατρο Άσκηση


Η Αποκάλυψις του Ιωάννου στο πρωτότυπο με συνοδεία πιάνου (ερμηνεία Περ. Μουστάκης, στο πιάνο ο Αλ. Κούρος)

 Από το 2006, που συστήθηκε στο ευρύτερο κοινό η θεατρική ομάδα Άσκηση, έχουμε δει ανατρεπτικά αποτελέσματα που προέκυψαν από την διδασκαλία – σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, ακόμη και σε έργα του κλασικού διεθνούς ρεπερτορίου, όπως ο Βυσσινόκηπος του Αντον Τσέχωφ.
Με αφετηρία το America Hurrah του Ζαν Κλωντ Βαν Ιταλύ, όπου οι κριτικές αγκάλιασαν με θετικό τρόπο την σκηνοθετική πρόταση και το σύνολο της σκηνικής παρουσίας, η ομάδα Άσκηση προχωράει κάθε χρόνο με μεγάλα άλματα κι έχει επιδείξει ως σήμερα σημαντικά εγχειρήματα επί σκηνής.
Ο Βυσσινόκηπος του Αντον Τσέχωφ, τα Παιχνίδια Σφαγής του Ιονέσκο, κείμενα του Ζαν Λυκ Μαριόν, που δουλεύτηκαν και παρουσιάστηκαν υπό τον γενικό τίτλο Επισκέψεις, η φετινή προσπάθεια  με το Απόψε αυτοσχεδιάζουμε του Λουίτζι Πιραντέλο και η πρόσφατη Αποκάλυψη του Ιωάννου για την οποία διατηρήθηκε το αρχικό κείμενο (ελληνιστική κοινή) και αποδόθηκε από τον ίδιο τον Περικλή Μουστάκη συνοδεία πιάνου, η ομάδα Άσκηση πρεσβεύει απόλυτα το όνομά της, καθώς μέσα από την δημιουργική της πορεία επιτυγχάνονται ερωτήσεις και απαντήσεις με διάθεση ερευνητική, δηλαδή υποστηρίζεται στο έπακρο ο αρχικός στόχος και το κύριο μέλημα της ομάδας: η διδασκαλία των κειμένων εντός του σκηνικού χώρου και η επαφή των διδαγμάτων με το ευρύτερο κοινό. Το θέατρο είναι, πρωτίστως, σχολείο


America Hurrah, Ζαν Κλωντ Βαν Ιταλύ, Θέατρο Άσκηση 2006
"Σκληρές όψεις σκληρής Αμερικής", κριτική του Γ. Βαρβέρη στην "Καθημερινή"

Κυρίαρχη αγωνία της ομάδας και βασικός άξονας των δημιουργιών της, αποτελεί η σωματοποίηση του λόγου, ο οποίος υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη περνάει από όλα τα δυνατά αυλάκια επεξεργασίας, κατακρημνίζεται, αφαιρείται, τροποποιείται, μεταμορφώνεται σε κίνηση ή σε λαρυγγισμό, μετατρέπεται σε αίσθηση ή σε τεχνητό ήχο, διαπερνάται από κάθε μορφή έκφρασης, αποσιωπάται ή εντείνεται σε κραυγή, ποτέ όμως δεν απουσιάζει, ποτέ δεν χάνει την εσώτερη δυναμική του.


"Απόψε αυτοσχεδιάζουμε", Λουίτζι Πιραντέλο (Θέατρο Άσκηση, χειμώνας 2010 -2011)
Κριτική για το "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε", στην εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ, από την Μαρώ Τριανταφύλλου
Το κείμενο επαναστατεί, ο ρόλος του σκηνοθέτη αμφισβητείται επί σκηνής (Θέατρο Άσκηση, "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε")

Προτείναμε στον Περικλή Μουστάκη να παρουσιάσει ένα σεμινάριο σωματικού θεάτρου στο Παραπέρα, μέσα από το οποίο οι συμμετέχοντες θα έχουν την δυνατότητα να προχωρήσουν σε διαφορετικούς τρόπους έκφρασης χρησιμοποιώντας αυτοσχεδιασμούς, παντομίμα, σωματικές και φωνητικές ασκήσεις. Θα έχουν την ευκαιρία, επίσης, να προσεγγίσουν ρόλους και αποσπάσματα κλασικών κειμένων του διεθνούς ρεπερτορίου. Περισσότερες λεπτομέρειες εν καιρώ.
 Εδώ η σελίδα της ομάδας, όπου μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένες όλες τις κριτικές και τις  πληροφορίες για τις παραστάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί κι εδώ, μπορείτε να δείτε και το προφίλ της ομάδας στο facebook.


 ..................................................................................................................................................


Μαριάννα Αρετάκη - Ιστορίες που μπαίνουν στο πλυντήριο 






«Η κύρια συνταγή είναι τα χρώματα» μας λέει η Μαριάννα Αρετάκη ενώ δουλεύει πάνω στην καινούργια της σύνθεση. Οι σπουδές της στη ζωγραφική αλλά και το όνειρο της για δημιουργία και ταξίδια την κινητοποιούν από το 1999 και δουλεύει αντικείμενα  μοναδικά όπως ζωγραφισμένα μπλουζάκια, φανελάκια και χρηστικά μικροπράγματα. Μετά από πολλούς πειραματισμούς η Μαριάννα δουλεύει μεικτές τεχνικές με κύρια βάση τη ζωγραφική. 


 
JAZZ


Τα αποτυπώματα της αφήνονται σε κάθε λογής υλικό από δέρμα και  ξύλο μέχρι βαμβάκι ή πλαστικό. Αγαπάει τα οργανικά υλικά για τις αποτυπώσεις που της δίνουν αλλά τολμάει να δουλεύει κολλάζ πάνω σε τεχνητά. Στα υφάσματα που χρησιμοποιεί συχνά ενσωματώνει  φύλλα χρυσού και ασημιού μαζί με πιο οικείες ύλες όπως οι τέμπερες. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να χρησιμοποιεί υλικά που να μην ανεβάζουν το κόστος αλλά και να είναι ανθεκτικά. Τα έργα της Μαριάννας είναι σε προσιτές τιμές από 15 μέχρι 60 ευρώ και κάποιος μπορεί να παραγγείλει τη δική του ιδέα για ένα ρούχο ή αντικείμενο αρκεί να της εξηγήσει τι έχει στο μυαλό του.
THESE BLUE SANDALS
«Το μότο μου είναι ό,τι δεν είναι απαραίτητο, είναι περιττό, τα πράγματα διαλέγουν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τα πράγματα. Φτιάχνω κάτι που σε κάνει να νιώθεις μοναδικός αλλά χωρίς να σε αγχώνει. Κάτι που μπορείς να βάλεις και στο πλυντήριο. Την τέχνη για μένα πρέπει να την απλοποιήσουμε, να την βάλουμε στην καθημερινότητα μας». Οι ιδέες της Μαριάννας είναι συχνά αποτυπωμένες στα αντικείμενα της σαν συνέχειες σκέψεων της ή σαν αντανάκλαση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας γύρω της. Στο parapera θα δούμε από κοντά της δημιουργίες της Μαριάννας σε ρούχα, παπούτσια, σανδάλια, και αντικείμενα για γυναίκες, άντρες και παιδιά. Χαζεύουμε τα t-shirt της Μαριάννας ενώ μια σκέψη φανερώνει πόσο λατρεμένο είναι αυτό το ρούχο. Το «αγαπημένο» σου μπορείς να το φοράς και στον ύπνο και στη δουλειά, να κολλάει πάνω σου ή να έχει τρυπήσει αλλά δεν θα το αποχωριστείς γιατί σε κάνει να νιώθεις μοναδικός.Δείτε περισσότερα. 
GREEN LOVE
 Τη Μαριάννα και τις δημιουργίες της θα τις συνατήσετε στο parapera από τις 28 Μαϊου και για ένα μήνα.



 ..................................................................................................................................................






Λίλα Διαμαντοπούλου - Όταν ο πηλός έγινε κόσμημα








Η Λίλα μεγάλωσε στην Αθήνα αγαπώντας κάθετι χειροποίητο. Σπούδασε και δούλεψε κάθε τεχνική της αργυροχοϊας. Στην μεταπτυχιακή της έρευνα γνώρισε ένα άγνωστο τότε υλικό τον πολύτιμο μεταλλικό πηλό και το ερωτεύτηκε τόσο για τις ιδιότητες του όσο και για τον χαρακτήρα του. Τελευταία ασχολείται επίμονα με τον πολυμερικό πηλό και παραδίδει σεμινάρια για τις δυνατότητες και τις τεχνικές του κάτι που θα κάνει σύντομα στο parapera. Της ζητήσαμε να μας καλύψει τα κενά για τη δουλειά της αλλά και για εκείνη.

Τί είναι ο μεταλλικός και τί ο πολυμερικός πηλός;
Με μία λέξη; Αλχημεία! Πρόκειται για δυο υπέροχα υλικά που μεταμορφώνονται, αλλιώς είναι όταν τα δουλεύεις και αλλιώς ως τελικό προϊόν. Και στις δυο περιπτώσεις η λέξη ‘πηλός’ δεν έχει καμιά σχέση με τον γνωστό μας κεραμικό, ‘χωμάτινο’ πηλό, αλλά περιγράφει την ιδιότητά τους να πλάθονται. Ο μεν μεταλλικός πηλός είναι μέταλλο σε εύπλαστη μορφή, δηλαδή σκόνη μετάλλου (συνήθως ασήμι, αλλά και χρυσός, χαλκός ή μπρούντζος) αναμεμειγμένη με νερό και μια οργανική, μη τοξική, συνδετική ύλη. Μπορείς να το σχηματίσεις, να το επεξεργαστείς, να το ενώσεις με τον εαυτό του, και αφού στεγνώσει το ψήνεις σε υψηλή θερμοκρασία, οπότε καίγεται η συνδετική ύλη και απομένει μόνο το καθαρό μέταλλο.Ο δε πολυμερικός πηλός, είναι σαν χρωματιστή πλαστελίνη που κι αυτό όμως, μετά από ψήσιμο σε συμβατικό φούρνο, σκληραίνει και αποκτά υφή παρόμοια με την πορσελάνη.Και τα δύο είναι πολύ δημιουργικά και με απεριόριστες δυνατότητες.
Ακρογιάλι
 Πώς προέκυψε αυτή η αγάπη με τον πηλό;
Δεν μπορώ να σου πω ακριβώς, ξέρω όμως πως ήταν την εποχή που ξεκινούσα την μεταπτυχιακή μου εργασία στην Αγγλία. Μέχρι τότε δούλευα τις παραδοσιακές τεχνικές της αργυροχοΐας (σέγα, λίμα, κόλληση, κλπ), όμως όλη μου η έρευνα με οδηγούσε σε ‘αντισυμβατικές’ μεθόδους: προσπαθούσα να χρησιμοποιήσω το χυτό, μια τεχνική καθαρά μαζικής παραγωγής, με τη λογική του χειροποίητου. Ουσιαστικά έψαχνα τρόπους να παρακάμψω τον μεσάζοντα –το χυτήριο- και ήθελα αυτό που ένιωθα όταν έπλαθα το μαλακό κερί με τα χέρια, να μπορεί να το αντιληφθεί και αυτός που θα το φορέσει σαν κόσμημα. Κάπου εκεί, εντελώς τυχαία, κάποιος μου είπε τις μαγικές λέξεις ‘metal clay’ (μεταλλικός πηλός) και αφού μόνη μου το αναζήτησα στο ίντερνετ –υπόψη πως τότε, το 2004, ήταν ακόμη άγνωστος σε όλη την Ευρώπη- το βρήκα και ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος!
Ο πολυμερικός πηλός ουσιαστικά μπήκε στη ζωή μου αρκετά πιο πρόσφατα, και δε σου κρύβω πως βασικός λόγος ήταν η αναζήτηση οικονομικότερων λύσεων εν όψει κρίσης. Έχοντας όμως δει δουλειές Αμερικανών συναδέλφων, ήξερα πως μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από αυτά που μέχρι τώρα ξέραμε στην Ελλάδα και πίστεψα σε αυτό.
Δύο καρδιές

Πρακτικά πώς δουλεύεις το υλικό σου;
Είμαι μάλλον από τους λίγους στο χώρο που, ξεκινώντας κάθε φορά, ξέρω ακριβώς τι θέλω να φτιάξω, και αυτό είναι σαφώς ‘κατάλοιπο’ από τον καιρό της κλασσικής αργυροχοΐας και των σπουδών μου. Είμαι πολύ μεθοδική στη δουλειά μου και πάντοτε –άλλοτε συνειδητά, άλλοτε όχι- ακολουθώ ορισμένα σταθερά βήματα: αρχική ιδέα/έμπνευση, σχέδιο, επιλογή υλικών, επίλυση προβλημάτων, κατασκευή, ψήσιμο, φινίρισμα. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, πως αυτός είναι ο σωστός τρόπος, αλλά αυτός που εμένα μου ταιριάζει. Ειδικά στον χώρο του μεταλλικού πηλού, γνωρίζω πολλούς που κάθονται να δουλέψουν και όπως λέμε ‘αφήνουν το υλικό να τους μιλήσει’, χωρίς να έχουν μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό τους, εγώ όμως βρίσκω πως δυο γραμμές σε ένα χαρτί ή έστω μια νοητή εικόνα με γλιτώνουν από σπατάλη τόσο χρόνου, όσο και υλικού.

Είναι φτηνότερη ύλη  από το κλασικά μέταλλα που γνωρίζουμε στα κοσμήματα; Δουλεύεις υλικό όπως το ασήμι ή ο χρυσός;
Μπορεί εκ πρώτης όψεως ο μεταλλικός πηλός να είναι ακριβότερος από το αντίστοιχο συμβατικό μέταλλο, αν όμως συνυπολογίσεις πως δεν υπάρχει καθόλου φυρά, πως δεν χρειάζονται ιδιαίτερα ακριβά μηχανήματα ή εξειδικευμένα εργαλεία και πως, κυρίως, ο χρόνος δουλειάς είναι πολύ λιγότερος, τότε έρχεται μια η άλλη. Γι’ αυτό και επιλέγω χωρίς δεύτερη σκέψη τον ασημένιο μεταλλικό πηλό ως βασικό μου υλικό. Το κλασσικό ασήμι το χρησιμοποιώ επικουρικά, κυρίως σε μορφή σύρματος.

Τα σχέδια είναι μόνο για γυναίκες;
Σίγουρα τα γυναικεία αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, όμως, μου αρέσει κάθε τόσο να προσθέτω στις συλλογές μου και ένα ζευγάρι μανικετόκουμπα ή κάποια unisex κομμάτια.


Τριανταφυλλάκι
Υπάρχουν κοσμήματα για κάθε εποχή;
Ναι, δεν νομίζω πως η εποχή –ή η μόδα- μπορούν να επηρεάσουν ιδιαίτερα το σχεδιαστικό μου ύφος. Δίνω μεγαλύτερη σημασία σε άλλα πράγματα, όπως στην άνεση, στην ποιότητα, στην αισθητική ισορροπία, και όλα αυτά έχουν περισσότερο να κάνουν με τη διαχρονικότητα παρά με τις εποχές.

Πώς φαντάζεσαι τη γυναίκα που αγοράζει τα κοσμήματα σου;
Πως την φαντάζομαι… Σίγουρη για τον εαυτό της… Ξεκάθαρη στις ιδέες της… Γεμάτη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία… Θα έλεγα ‘ψαγμένη’, όχι όμως με την έννοια του διανοουμένου, αλλά σε σχέση με την εσωτερική αναζήτηση.

Εσύ φοράς κοσμήματα και, αν ναι, μόνο τα δικά σου;
Θα σου πω μόνο, πως προτιμώ να βγω έξω χωρίς μακιγιάζ, παρά χωρίς σκουλαρίκια! Και το αστείο είναι πως τρύπησα τα αυτιά μου σε μεγάλη ηλικία, ενώ είχα ήδη κάποια χρόνια που έφτιαχνα κοσμήματα. Συνήθως ναι, φοράω κάποια από τα δικά μου, όχι μόνο γιατί τα έχω πρόχειρα ή γιατί μου αρέσουν, αλλά και γιατί κάθε τόσο θέλω να ‘τεστάρω’ κάτι καινούριο – κάποιο καινούριο κούμπωμα, κάποια διαφορετική γραμμή, ένα περίεργο δέσιμο. Όπως σου είπα και πριν, δίνω μεγάλη σημασία στην άνεση και την ποιότητα, και μόνο δοκιμάζοντας μπορώ να είμαι σίγουρη.
Έχω όμως και μια μικρή συλλογή κοσμημάτων που έχω αγοράσει από συναδέλφους, τους οποίους εκτιμώ ιδιαιτέρως, και κάθε τόσο προσπαθώ να την εμπλουτίζω. Δεν τα φοράω πολύ συχνά, όμως έχουν μεγάλη συναισθηματική αξία.

Τί θα δούμε στην έκθεση σου στο parapera;
Κυρίως ασημένια κοσμήματα, σε απλές, οργανικές φόρμες και –στην πλειοψηφία τους- ευκολοφόρετα και καθημερινά. Πολλά σκουλαρίκια, αλλά και καρφίτσες πέτου, δαχτυλίδια, μενταγιόν.
Τα περισσότερα είναι μοναδικά κομμάτια, σχέδια βασισμένα σε ιδέες που δεν πρόκειται να επαναλάβω, και ορισμένα άλλα αποτελούν κομμάτια μιας σειράς, παραλλαγές δηλαδή μιας κεντρικής σύλληψης. Α, και μην ξεχάσω φυσικά τα κοσμήματα αλλά και τα μικροαντικείμενα (!) από πολυμερικό πηλό.

Σε τι τιμές κυμαίνονται τα κοσμήματα σου;
Από τριάντα μέχρι εκατόν πενήντα ευρώ.

άνθισα

Σε ποιούς απευθύνονται τα σεμινάριά σου;
Σε όλους εκείνους που θέλουν να μάθουν κάτι καινούριο, εύκολο, άμεσο και δημιουργικό! Ίσως κάποιοι απλά να ψάχνουν ένα μέσο να εκφραστούν καλλιτεχνικά ή να θέλουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό. Κάποιοι άλλοι ίσως να το βλέπουν πιο σοβαρά από ένα απλό χόμπυ, π.χ. για να εμπλουτίσουν την γκάμα των υλικών τους ή να βελτιώσουν τις τεχνικές τους.


Πόσο κοστίζει και ποιες μέρες και ώρες θα είναι;
Να σου πω πρώτα ότι τα μαθήματα θα διαρκέσουν τέσσερις τρίωρες συναντήσεις για κάθε υλικό, και ρυθμίσαμε το πρόγραμμα έτσι ώστε κάποιος αν θέλει να μπορεί να παρακολουθήσει και τα δύο. Δηλαδή, θα ξεκινήσουμε τον Ιούνιο με ένα τμήμα Πολυμερικού Πηλού κάθε Τρίτη, και ένα τμήμα Μεταλλικού Πηλού κάθε Τετάρτη. Τον Ιούλιο θα επαναληφθούν τα ίδια τμήματα αλλά ανάποδα, δηλ κάθε Τρίτη Μεταλλικός Πηλός και κάθε Τετάρτη Πολυμερικός. Οι ώρες για όλα τα τμήματα είναι 6-9μμ. Τα δίδακτρα ανέρχονται σε 10€/ώρα συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ (δηλαδή 120€ για κάθε κύκλο). Όσο για το κόστος των υλικών, εξαρτάται από την ποσότητα που θέλει να χρησιμοποιήσει ο καθένας και γι’ αυτό δεν έχει συνυπολογιστεί στην τιμή των διδάκτρων.
Θα ήθελα να προσθέσω, πως, μιας και οι δυνατότητες των υλικών δεν εξαντλούνται σε δώδεκα μόνο ώρες, προβλέπεται και συνέχεια…!

Για να κάνει κάποιος αυτή τη δουλειά πρέπει να την έχει σπουδάσει πιστεύεις;
Κοίτα, αν δεν το πίστευα, δεν θα είχα αφιερώσει τόσα χρόνια στις σπουδές μου εγώ η ίδια, για να είμαι ειλικρινής!Από την άλλη όμως, αρκεί να σκεφτείς πως τελικά όσα ξέρω, τόσο για τον μεταλλικό, όσο και για τον πολυμερικό πηλό, ουσιαστικά τα έμαθα –και συνεχίζω να τα μαθαίνω- εκτός πανεπιστημίου, μόνη μου, σε σεμινάρια, σε συνέδρια, σε ιδιαίτερα, με πολλά ξενύχτια στο ίντερνετ, από βιβλία, με δοκιμές… Καταλήγω στο συμπέρασμα πως αυτό που κυρίως κέρδισα στο πανεπιστήμιο είναι τον τρόπο να μαθαίνω και την επιθυμία να βελτιώνομαι συνεχώς.  Και πως το ‘σπουδάζω’ σίγουρα δεν ταυτίζεται με έναν πανεπιστημιακό τίτλο.

φίλοι

Είσαι ευχαριστημένη μέχρι τώρα και ποιά είναι τα σχέδια σου;
Είμαι ευτυχισμένη πάνω απ’ όλα, γιατί μπορώ να κάνω αυτό που αγαπάω. Το θεωρώ μεγάλη ευλογία που μπορώ να βιώνω καθημερινά τη χαρά της δημιουργίας και πολύ περισσότερο που χαίρω της αναγνώρισης από τους μαθητές μου. Έπειτα, είμαι πολύ ευχαριστημένη που βρέθηκα στην ομάδα του parapera και ξεκινάμε μια τόσο ευοίωνη συνεργασία. Μου αρέσει πολύ η ιδέα πως μπορώ να αποτραβηχτώ για ένα διάστημα και μετά να βγω να εκθέσω τις δημιουργίες μου, οπότε σκοπεύω να το κάνω συστηματικά. Επίσης, έχω πολλές ακόμα τεχνικές και ιδέες για σεμινάρια, οπότε… μείνετε συντονισμένοι!

Τί είναι για σένα η εφαρμοσμένη τέχνη και πόσο απαραίτητη είναι για τη ζωή μας σήμερα;
Για εμένα είναι η καθημερινότητά μου, η ύπαρξη μου ολόκληρη…! Είναι γύρω μας κι ας μην την καταλαβαίνουμε, οι μικρές πινελιές που κάνουν τη διαφορά, και παρόλο που κάποιοι ίσως την θεωρούν περιττή πολυτέλεια, μόνο αν την χάναμε θα την εκτιμούσαμε.
Ακούς μουσική όταν δουλεύεις; Τί είδους συνήθως;
Συνήθως ακούω ραδιόφωνο, γιατί προτιμώ αυτό το στοιχείο της έκπληξης που έχει. Ξεχωρίζω κάποιους σταθμούς, κυρίως με ελληνικό έντεχνο, ποπ και ροκ, αλλά πολλές φορές κάνω ‘ζάπινγκ’ και μπορεί να καταλήξω να ακούω τα πάντα! Γενικά, προτιμώ την ποικιλία από την επανάληψη…!

Μινιμαλισμός ή μαξιμαλισμός;
Αν με ρωτούσες παλιότερα, θα σου έλεγα ‘μινιμαλισμός’, χωρίς να το σκεφτώ. Έχω μια σταθερή προτίμηση στα πιο λιτά σχέδια, στις πιο απέριττες γραμμές. Όμως, αυτό που τελικά έχει σημασία, νομίζω, δεν είναι το να μένεις πιστός σε μια ‘ταμπέλα’, αλλά το να είσαι αληθινός προς τον εαυτό σου και προς το κοινό σου. Οπότε θα απαντήσω πιο… ‘διπλωματικά’ και θα σου πω: ‘μινιμαλισμός με… κρυφο-μαξιμαλιστικές τάσεις’…! 

Η Λίλα και οι δημιουργίες της θα βρίσκονται στο parapera  τον Ιούνιο και τον Ιούλιο,  Τρίτη και Τετάρτη θα μας μαθαίνει τα μυστικά της δουλειάς της στα σεμινάρια 18.00-21.00



 ..................................................................................................................................................




Χρύσα Κουρεμέτη - Η αφαίρεση στο κόσμημα





Η Χρύσα μεγάλωσε στην Ελευσίνα και σπούδασε ελεύθερο, γραμμικό σχέδιο και αργυροχρυσοχοΐα. Τα τελευταία εννιά χρόνια επικεντρώνεται στον πρωτοποριακό και αφαιρετικό σχεδιασμό αφού η αγάπη της είναι οι αφαιρετικές φόρμες που ανατρέχουν στο παρελθόν, σε εικόνες του '30, του '40 και  του '50.







Σχεδιάζει και δημιουργεί αυθεντικά χειροποίητα κοσμήματα. Δουλεύει με υλικά όπως το ασήμι αλλά και άλλα όπως οι ορυκτές πέτρες, τα κοράλλια, τα μαργαριτάρια, το δέρμα, το σύρμα, η οργάντζα, τα σκοινιά και το μετάξι.
Απρόσμενα μαργαριτάρια


 Οι τιμές των κοσμημάτων καθορίζονται από τα υλικά και από το σχεδιασμό τους ενώ τα κοσμήματα της, εκτός από το pαrαperα, θα τα βρείτε στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στην γκαλερί «Αστρολάβος», στο Μουσείο Μπενάκη αλλά και σε επιλεγμένα καταστήματα εντός και εκτός Ελλάδας.

μεταλλικοί γαλαξίες
Οι γυναίκες στις οποίες απευθύνεται η Χρύσα είναι αυτές που δεν ακολουθούν πιστά καμμία μόδα, αλλά βάζουν το προσωπικό τους στίγμα και έτσι το κόσμημα παίρνει άλλη διάσταση, ζωντανεύει μέσα από εκείνες.
σύμπλεγμα
Για την έμπνευσή της αλλά και για το pαrαperα μας λέει. «Έχει καθορίσει τη ματιά μου η πόλη που έχω μεγαλώσει, η Ελευσίνα. Η πολύ σημαντική της ιστορία, οι άνθρωποί της και όλο αυτό το οξύμωρο με τη βιομηχανική ζώνη που την περιβάλλει. Στο pαrαperα θα δείτε δείγματα από τη συνολική μου δουλειά αλλά και κάποιες ειδικές σειρές  που εμπνεύστηκα ειδικά για το χώρο. Εύχομαι καλή επιτυχία, η Αθήνα ειδικά αυτή τη στιγμή χρειάζεται, όσο ποτέ άλλοτε, τέτοιους χώρους. Ίσως να είναι η καλύτερη μορφή αντίστασης!»

κάτι σαν λουλούδι




Η Χρύσα Κουρεμέτη θα εκθέτει στο pαrαperα από τις 28/05 και για ένα μήνα


..................................................................................................................................................



Drinkworks - Κοκτέηλ και όνειρα σε συσκευασία






Κολοκοτρώνη 9, Αθήνα

Όλα ξεκίνησαν καλοκαίρι σε μια ταράτσα στο Χαλάνδρι, όταν ο Απόστολος Γεωργόπουλος και ο Ορέστης Αργυρόπουλος σκέφτηκαν τι ωραία που θα ήταν να τους έφερνε κάποιος φρέσκα δροσερά κοκτέιλ στο σπίτι. Κάπως έτσι ξεκίνησε η Drinkworks  και η ιδέα για τα Coctail Boxes.
Έτσι κάποιος που θέλει να κάνει πάρτι στο σπίτι του ή οπουδήποτε, κάποιος που θέλει να κάνει δώρο, ακόμα και κάποιος που θέλει απλά να απολαύσει ένα κοκτέιλ στο μπαλκόνι του, μπορεί να κάνει ένα τηλεφώνημα στην Drinkworks και σε λίγη ώρα να είναι κοντά του ένα όμορφο κουτί που περιέχει όλα τα απαιτούμενα υλικά, λεμόνια και lime, ζάχαρη άσπρη ή καστανή, φρέσκο δυόσμο κι αλάτι, ποτήρια κι ελιές για το Dry Martini, χυμός cranberry για το Cosmopolitan, προσέκο για το Kir Royale, κάθετι αναγκαίο για την ανάδευση, την δοσομέτρηση, την συνταγή μιας Caipirinha, το γουδοχέρι που χρειάζεται το Mojito, τις παγοκυψέλες για να δροσίσει την Margarita και να δημιουργήσει το αγαπημένο του κοκτέηλ.

Φράουλα στα δύο

«Η σκέψη μας βασίζεται στο  πώς μπορείς να κάνεις εύκολα κάτι όταν δεν έχεις σχέση με το αντικείμενο. Και εμείς άλλωστε δεν είμαστε επαγγελματίες bartenders, καμία σχέση,  για  αυτό το προσεγγίσαμε από την πλευρά του καταναλωτή. Το ιδανικό κοκτέιλ πρέπει να έχει σωστές αναλογίες, ωραία γεύση και παρουσίαση».

Χαρτόνι σε διάταξη
 Η Drinkworks συνεργάστηκε με γραφίστες και κυτιοποιούς για να δημιουργήσει τη δική της αισθητική και ταυτότητα. Οι συσκευασίες είναι φτιαγμένες από 100% ανακυκλωμένο χαρτί και μάλιστα μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν για διαφορετική χρήση από την αρχική τους. Τα Gift boxes με διπλά τοιχώματα από corrugated cardboard (χαρτόνι γκοφρέ) έχουν την δυνατότητα να γίνονται αποθηκευτικές μονάδες όταν στοιβάζονται κατάλληλα, με τη βοήθεια ειδικών μεταλλικών συνδέσμων.

      Στη ζάλη των κοκτέιλ γεννήθηκαν ερωτήσεις και ιδού: 

Πού κυμαίνονται οι τιμές μιας παραγγελίας;  


Για τα Cocktail Party Kit οι τιμές ξεκινούν από 39 ευρώ για τα 14 κοκτέιλ, ενώ για τις περιπτώσεις πάρτι και εκδηλώσεων που απαιτούν μεγάλο αριθμό κοκτέιλ γίνονται ειδικές τιμές. Για μεμονωμένες ατομικές παραγγελίες διατίθενται, επίσης, όλα τα είδη αλκοόλ (βοτκα, ρούμι, ουίσκι, τεκίλα κτλ.) από 3.50 ευρώ ανά ποτό.

Κάποιος παραγγέλνει από τον κατάλογο σας ή μπορεί να σας ζητήσει ένα δικό του κοκτέιλ; 

Τα κοκτέιλ για άμεση αποστολή είναι συγκεκριμένα και ανανεώνονται κατά τη διάρκεια του έτους. Ειδικές παραγγελίες γίνονται ύστερα από τηλεφωνική συνεννόηση για μεγαλύτερες ποσότητες που αφορούν στον εξοπλισμό ενός μικρού πάρτι ή μίας μεγάλης εταιρικής εκδήλωσης.

Σας έχουν παραγγείλει ποτέ υπερβολικές ποσότητες ή γενικά κάτι περίεργο; 

Πέρσι το καλοκαίρι ένας πελάτης μάς ζήτησε το πρωί υλικά για 400 κοκτέιλ, για να οργανώσει το ίδιο βράδυ (!) ένα πάρτι στη Σύρο. Τα 14 Mojito Boxes έφτασαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή στο λιμάνι του Πειραιά. Αρκετά συχνά βλέπουμε, επίσης, ότι μας έχουν καλέσει γύρω στις 5 το πρωί, μάλλον για να συνεχίσουν τη βραδινή τους έξοδο στο σπίτι. 


Πώς επιλέγετε τις συνταγές σας και πώς καταλήγετε στην εκδοχή κάποιας, μιλάτε  με ειδικούς;

Ξεκινήσαμε με τις πιο κλασικές και αγαπημένες συνταγές και σιγά σιγά δημιουργούμε περισσότερο εξεζητημένες, ανάλογα και με τις απαιτήσεις των πελατών μας. Οι συνταγές  προσαρμόζονται από ειδικούς στο χώρο του bartending, ώστε αφενός να μπορεί να τις φτιάξει ακόμη και κάποιος που δεν έχει ξαναπροσπαθήσει και αφετέρου το αποτέλεσμα να είναι πάντα το ίδιο εκπληκτικό. Βέβαια, καμία συνταγή δεν εγκρίνεται προτού τη δοκιμάσουμε και καταλήξουμε ότι είναι όντως πολύ εύκολη στην εκτέλεσή της και ότι το κοκτέιλ είναι όπως το απολαμβάνουμε σε ένα κοκτέιλ μπαρ.

Υπάρχουν κοκτέιλ για αγόρια ή για κορίτσια; 

Το Cosmopolitan και γενικότερα τα ελαφριά και γλυκά κοκτέιλ προτιμώνται  από τις γυναίκες, ιδίως όταν οργανώνουν bachelor party. Οι άντρες από την άλλη επιλέγουν περισσότερο με βάση την εποχή: κυρίως Caipirinha το καλοκαίρι και Dry Martini τον χειμώνα.

Tα top five coctail σας. 

Μai Tai και Caipirinha είναι τα μόνα κοκτέιλ που χρειαζόμαστε στα δικά μας πάρτι. Γι’ αυτό και το επόμενο Party Kit θα είναι για Mai Tai.

Οδηγίες για νυχτερινούς κολυμβητές

Συνταγή Mojito Royale                                                            

Υλικά
2 μέρη παλαιωμένο  ρούμι                                                                           
½ μέρος χυμός από φρέσκο lime
¼ μέρος σιρόπι ζάχαρης
2 μέρη σόδα
2 μέρη σαμπάνια
6 φύλλα spearmint (δυόσμος)
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη άχνη
Θρυμματισμένος πάγος (στο κουτί της Drinkworks, περιέχονται και παγοκυψέλες για θρυμματισμένο πάγο, όπου αυτός θεωρείται περισσότερο κατάλληλος για το κοκτέηλ).

Μοjito Mint και λίγο σκοτάδι
Εκτέλεση
Βάλτε το δυόσμο, το χυμό lime και το σιρόπι ζάχαρης στο hurricane ποτήρι και συνθλίψτε τα με το γουδοχέρι ελαφρά, μέχρι να μυρίσετε το άρωμα του δυόσμου. Στη συνέχεια γεμίστε το ποτήρι με τον πάγο, προσθέστε το ρούμι, τη σόδα και τη σαμπάνια και ανακατέψτε ελαφρά, ώστε να δέσουν όλα τα υλικά. Διακοσμήστε με ένα κλαδάκι δυόσμου πασπαλισμένο με ζάχαρη άχνη.

Tip
Προσοχή όταν συνθλίβετε τα υλικά, διότι εάν το παρακάνετε, θα πικρίσει ο δυόσμος.

(Η συνταγή αυτή είναι μια πρόταση της Drinkworks για το καλοκαίρι, που  είναι ήδη στη βεράντα και περιμένει πολλά). 

 Η Drinkworks θα είναι στο parapera από τις 28/05 και για δύο εβδομάδες.

Εδώ το προφίλ της Drinkworks και στο twitter.






..................................................................................................................................................