Ενηλικίωση με την διαδικασία του επείγοντος

Aποσπάσματα από ενα άρθρο της Μαρίας Κατσουνάκη στην Καθημερινή της Κυριακής 13/2/01   :

.....Ο 21ος αιώνας είναι στην αρχή του δοκιμάζοντας δεδομένα, σκέψεις και κοσμοθεωρίες. Το Διαδίκτυο στις νεολαίες που αντιδρούν συλλογικά στις καθοριστικές αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση, για παράδειγμα (βλέπε Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία), ήταν οδηγός και συμπαραστάτης. Πύκνωσε χρόνους και συμπεριφορές. Μια ολόκληρη γενιά δίνει σάρκα και οστά στην επιθυμία να έχει μια δικιά της επιθυμία. Εχει την τραχιά μορφή μιας τομής, μιας ρήξης.

.....Στην ελληνική πραγματικότητα το «δεν πάει άλλο», η διαχωριστική γραμμή δηλαδή ανάμεσα σε ένα χρεοκοπημένο παρόν και στην προσπάθεια εξυγίανσής του, προϋποθέτει και τη μετάβαση από την ανήλικη ανευθυνότητα στην ενήλικη σκέψη και πράξη. Κι εδώ, οι μετατοπίσεις οφείλουν να είναι διακριτές. Στη στάση και στη συμπεριφορά.

Η διαδικασία είναι επώδυνη. Κριτική και αυτοκριτική. Το πέρασμα στην ενήλικη ζωή δεν είναι ούτε ευχάριστο ούτε ευφορικό. Συνοδεύεται, συχνά, από ανατροπές δυσβάστακτες και κοπιώδεις. Απαιτεί διαφορετική οργάνωση ζωής και καθημερινότητας. Προκαλεί αντιδράσεις και σχίσματα.

....Οι αλλαγές έχουν πολλά φορτία αδικίας και διαψεύσεων. Διαλύουν στερεότυπα, ξεβολεύουν, προκαλούν εκρήξεις και βία. Η πάλη δεν είναι έννοια αφηρημένη ούτε περιορίζεται σε ψυχολογικούς όρους. Η διαδικασία της ενηλικίωσης όμως δεν είναι ήρεμη και καθωσπρέπει. Εχει πολλές παλινδρομήσεις και συχνή καταφυγή στο φαντασιακό. Ενα είναι σίγουρο: η πορεία ξεκίνησε και δεν έχει επιστροφή.

Oλο το Αρθρο εδώ