Με αφορμή την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις στο ελληνικό βιβλίο, απαντούν στο Βήμα, 23-01-11, αρκετοί συγγραφείς. Συγκρατήσαμε μερικά από τα λόγια τους, ειδικά αυτά που έχουν να κάνουν με το βιβλίο του αύριο και κατά πόσο θα μπορούσαν οι σημερινές συνθήκες να επηρρεάσουν τη θεματολογία της μελλοντικής λογοτεχνίας.
"(Η κοινωνία)Θα έβλεπε (στον καθρέφτη) μια διαρκή εξαπάτηση, στην απτή αλλά και την εσωτερικευμένη εκδοχή της -αυτήν μιας ανέμελης και γκλαμουράτης παραμυθίας, τραγικός επίλογος της οποίας είναι η προπαγανδιστική εξίσωση των ευθυνών θυτών και θυμάτων. Η εξελισσόμενη αφύπνιση των πολλών τους πείθει πλέον να απωθούν κάθε λογής μπάρες σε ένα ανυπότακτο και ελπιδοφόρο ξέσπασμα". Νίκος Κουνενής.
"Η κοινωνία έχει πολλά διαφορετικά πρόσωπα και καθρέφτες: παραμορφωτικούς, θολούς, σπασμένους και κάποιους καθαρούς. Είναι θέμα επιλογής σε τι είδους καθρέφτη κοιτάζεται ο καθένας μας. Αν αντέχει να δει την ελιά στη μύτη, τις ρυτίδες, το ηττημένο βλέμμα ή αν θέλει να φαντάζεται ένα τέλειο είδωλο". Ευγενία Φακίνου.
"Καλλιεργούσαμε αμέριμνοι τις αυταπάτες μας. Επειδή είχαμε ένα σφυρί, νομίζαμε πως όλα τα προβλήματα ήταν καρφιά". Γιώργος Σκαμπαρδώνης.
"Ναι, σήμερα κατ' εξοχήν μπορούμε να γράψουμε, προπαντός για έρωτες, για τις "ασήμαντες", τις προσωπικές ιστορίες μας, για μικρά καθημερινά περιστατικά, να αποκαταστήσουμε τη σιωπή τους. Γιατί στη φαινομενική φτώχεια του καθημερινού εγκρύπτεται όλο ο πλούτος και το βάθος των πραγμάτων". Ανδρέας Μητσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου